Page Text
________________
"जम्माइपत्थावो।
___५३ सच्चउं सोजि जहत्थु होइ सुपइटनरेसरु । जसु घरि चिंतामणिसरिच्छु तुहुँ जाउ जिणेसरु ॥२९९॥ इय थोऊण जिणिदं इंदा नंदीसरे जिणे नमिउं । नियनियठाणेसु गया सोहम्मवईवि पुण इत्तो॥३००॥ उत्तत्तकंचणरुई गहिउं करसंपुडेण जिणनाहं । वच्चइ जिणवरजम्मणघरम्मि परमप्पमोएण ॥३०॥ तत्थ य पडिरूवं तह अवसोवणिमवणिऊण वेगेण । पुहइजणणीसमीवे सुयरयणं मुयइ नमिऊण ॥३०२॥ एग कुंडलजुयलं पवरं तह देवदूसजुयलं च । ऊसीसगमूलम्मि ठवेइ पुरओ जिणिदस्स ॥३०३॥ तिंदुसगं च एगं पणवनियरयणकिरणरमणिकं । लंबंतपवरमुत्ताहलावचूलं कणयमइयं ॥३०४॥ मुंचइ दिट्ठिपहम्मि अभिरमणट्ठाइ जमवलोयंतो । तित्थेसरो सुहेणं सचक्खुविक्खेवणं कुणइ ॥३०५॥ आणवइ तओ सक्को वेसमणं भद्द ! जह लहुंचेव । उवैणय जिणजम्महरे बत्तीसं सुवन्नकोडीओ॥३०६।। तह चेव हिरन्नस्सवि कोडीओ तह य नंदभदाणं । पत्तेयं बत्तीसं अन्नाणि य विविहवत्थूणि ॥३०७॥ सोवि हु तहत्ति सिग्यं भगदेवेहि सव्वमुवणेइ । तत्तो पुणोवि सक्को उग्घोसावेइ सव्वत्थ ॥३०८॥ जह भो देवासव्वे देवीओवि हु सुणंतु एकमणा । जो किर जिणस्स जिणवरजणणीए वावि नियचित्ते॥३०९॥ असिवमणिर्ट काउं चिंतेही तस्स उत्तमंगं च । फुडिही सहस्सहा चिय अजगतरुमंजरिव्व लहुं ॥३१०॥ एवं काऊण विहिं भयवंत पणमिऊण भत्तीए । उप्पइउं सो नंदीसरम्मि गंतुं गओ सग्गं ॥३११॥ अह उग्गयम्मि सूरे वियलियतिमिरासु सयलआसासु । तह वज्जिएसु मंगलतूरेसु य गहिरसद्देसु ॥३१२॥ सत्यं सोऽद्य यथार्थो भवति सुप्रतिष्ठनरेश्वरः । यस्य गृहे चिन्तामणिसदृक्षस्त्वं जातो जिनेश्वरः ॥२९॥ इति स्तुत्वा जिनेन्द्रमिन्द्रा नन्दीश्वरे जिनान् नत्वा । निजनिजस्थानेषु गताः सौधर्मपतिरपि पुनरितः ॥३०॥ उत्तप्तकाञ्चनरुचिं गृहीत्वा करसंपुटेन जिननाथम् । व्रजति जिनवरजन्मगृहे परमप्रमोदेन ॥३०१॥ तत्र च प्रतिरूपं तथाऽवस्वापनीमपनीय वेगेन । पृथिवीजननीसमीपे सुतरत्नं मुञ्चति नत्वा ॥३०२॥ एकं कुण्डलयुगलं प्रवरं तथा देवदूष्ययुगलं च । उच्छीर्षकमूले स्थापयति पुरतो जिनेन्द्रस्य ॥३०३॥ श्रीदामगण्डं चैकं पञ्चवर्णिकरत्नकिरणरमणीयम् । लम्बमानप्रवरमुक्ताफलावचूलं कनकमयम् ॥३०४॥ मुञ्चति दृष्टिपथेऽभिरमणार्थं यदवलोकमानः । तीर्थेश्वरः सुखेन स्वचक्षुर्विक्षेपणं करोति ॥३०॥ आज्ञपयति ततः शक्रो वैश्रमणं भद्र ! यथा लघ्वेव । उपनय जिनजन्मगृहे द्वात्रिंशतं सुवर्णकोटीः ॥३०६॥ तथैव हिरण्यस्यापि कोटीस्तथा च नन्दभद्राणाम् । प्रत्येकं द्वात्रिंशतमन्यानि च विविधवस्तूनि ॥३०७॥ सोऽपि हि तथेति शीघ्रं जृम्भकदेवैः सर्वमुपनयति । ततः पुनरपि शक्र उद्घोषयति सर्वत्र ॥३०॥ यथा भो देवाः सर्वे देव्योऽपि खलु शृण्वन्त्वेकमनसः । यः किल जिनस्य जिनवरजनन्या वापि निजचित्ते॥३०९॥ अशिवमनिष्टं कर्तुं चिन्तयिष्यति तस्योत्तमाङ्गं च । स्फुटिष्यति सहसूधैवार्जकतरुमञ्जरीव लघु ॥३१०॥ एवं कृत्वा विधि भगवन्तं प्रणम्य भक्त्या । उत्पत्य स नन्दीश्वरं गत्वा गतः स्वर्गम् ॥३११॥ अथोद्गते सूरे विगलिततिमिरासु सकलाशासु । तथा वादितेषु मङ्गलतूरेषु च गभीरशब्देषु ॥३१२॥
१ क. स. "ट्टा य । २ ग. वणिय ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |