________________
सुपासनाहं चरिअम्म
उत्तुंगतुरयकुंजरवराहवर हरिणमयरजाणेहिं । आरूढा चीर्णसुयचिंधसहस्सोक्सो हेहिं ॥२०८ || केवि विमाणारूढा किंकिणिरणझणियबहिरियदियंता । केबि हु महलसद्दूलस रहहरिहंसवस गया ॥ २०९ ॥ इय सव्ववलसमेया सहिया नियेपणइणीहिं वेगेण । सव्वेवि हरिसेण आगया सुरवइसमीवं ॥ २२० ॥ एत्थंतरम्मि लवंतविमलमुत्ताहलावचूलिल्लं । फालिहमणिनिम्मियसालभंजियाघडियवरदारं ||२११|| खंभसह सनिबद्धं रणंतघंटावलीहिं सुइमुहयं । उभडपवणपकंपिरजयप्पडागाइ अइपयडं ||२१२ || सोलसभेयामलरयणनिम्प्रियं मज्झिमस्स भुवणस्स । सिहरंव पुव्वकयसुंकयसिहरिणो निम्मलफलंव ।। २.१३।। तिहुयणपहाणपरमाणुनियरनिव्वत्तियंव विच्छड्डे । जोयणलक्खमाणं जोयणपण सहसउस्सेहं ||२१४|| सुरवरवयण ससंभमपालयसुरसंचियं वरविमाणं । आरुहिऊणं चलिओ सको सह देवकोडीहिं ॥ २१५|| तत्तो सिग्घगई तिरियं दीवाण मज्झयारेण । नन्दीसरवरदीवे दाहिणपोरच्छिमम्मि नगे ॥ २१६ ॥ रइकरनामम्मि समागतूण तओ कमेण देवट्ठि । तं दिव्वं देवजुई दिव्वं देवाणुभावं च ॥ २१७|| तत्तो विमाणमुवसंहरेवि जेणेव भारहं खित्तं । वाराणसी य जेणं जेण य जिणजम्मभवणं च ॥२१८॥ तेणेव यमग्गेणं आगंतूणं कमेण संपत्तो । सुपट्टनिवइभवणे सको सह देवदेवीहिं ॥ २१९ ॥ आयाहिणापयाहिणमह काउं दिव्ववरविमाणेणं । तिक्खुत्तं जिणजम्मणभुवणस्स तओ नियविमाणं ॥ २२०॥ संविऊणं उत्तरपुरच्छिमे सुहदिसाविभागम्मि । अग्गमहिसीहिं अट्ठहिं सामाणियसहस्सचुलसीहिं ॥ २२१॥
४६
उत्तुङ्गतुरगकुञ्जरवराहवरहरिणमकर यानैः । आरूढाचीनांशुकचिह्नसहसोपशोभैः ॥२०८॥
केsपि विमानारूढाः किङ्किणीरणझणितबधिरितदिगन्ताः । केऽपि हि महाशार्दूलशर भह रिहं सवृषभगताः ॥ २०९ ॥ इति सर्वबलसमेताः सहिता निजप्रणयिनीभिर्वेगेन । सर्वेऽपि सुरा हर्षेणागताः सुरपतिसमीपम् ॥२१० ॥ अत्रान्तरे लम्बमानविमलमुक्ताफलावचूलिकम् । स्फाटिकमणिनिर्मितशालभञ्जिकाघटितवरद्वारम् ॥२११॥ स्तम्भसह सूनिबद्धं रणद्घण्टावलीभिः श्रुतिसुखदम् । उद्भटपवनप्रकम्पमानजयपताकाद्यतिप्रकटम् ॥ २१२ ॥ षोडशभेदामलरत्ननिर्मितं मध्यमस्य भुवनस्य । शिखरमिव पूर्वकृतसुकृतशिखरिणो निर्मलफलमिव ॥ २१३॥ त्रिभुवनप्रधानपरमाणुनिकर निर्वर्तितमिव विस्तारे । योजनलक्षप्रमाणं योजनपञ्च सहसोत्सेधम् ॥२१४॥ सुरपतिवचनससंभ्रमपालकसुरसंचितं वरविमानम् । आरुह्य चलितः शक्रः सह देवकोटिभिः || २१५॥ ततः शीघ्रगत्या तिर्यद्वीपानां मध्येन । नन्दीश्वरवरद्वीपे दक्षिणपौरस्त्ये नगे ॥ २१६ ॥ रतिकरनाम्नि समागत्य ततः क्रमेण देवर्द्धिम् । तां दिव्यां देवद्युतिं दिव्यं देवानुभावं च ॥ २९७ ॥ ततो विमानमुपसंहृत्य येनैव भारतं क्षेत्रम् । वाराणसी च येन येन च जिनजन्मभवनं च ॥२१८॥ तेनैव च मार्गेणागत्य क्रमेण संप्राप्तः । सुप्रतिष्ठनृपभवने शक्रः सह देवदेवीभिः ॥ २१९ ॥ आदक्षिणप्रदक्षिणामथ कृत्वा दिव्यवरविमानेन । त्रिर्जिनजन्मभवनस्य ततो निजविमानम् ॥ २२०॥ संस्थाप्योत्तरपौरस्त्ये शुभदिग्विभागे । अग्रमहिषीभिरष्टभिः चतुरशीतिसामानिकसहस्रैः ॥२२९॥
१ क. ख. 'यणी' । २ क. कुलयं । ३ ख णमवि सं । ४ क ख वाणारसी ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org