Supasnahachariyam Part 01

SR No.: 003240
Original Sutra Author: N/A
Author: Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown
Publication Year: 1918
Total Pages: 282
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 18 MB

Page 42

जम्माइपरथावी।
मोहंधरायमियसमग्गतइलोयायडणपयंड । जिणनवदिणयर मुयरेण उव्वहंतीए तुह नमिमो ॥८॥ सयरेण धरतीए नररयणमिमं महप्पहं देवि ! । अहरीभूयमसेस जयंपि तुह रयणगब्भाए ॥५९॥ वच्छताइ पसिद्धं कलंकमिह नूणमज्जमवणीयं । अन्नाणवि महिलाणं तुमए जिणगब्भधरणेणं ॥६०॥ दैवि ! तुम चिय अग्गेसरा सि भुवणम्मि पुत्तवंतीणं । भवजलहिजाणवत्तं जिणवरमुयरेण वहमाणी॥६१॥ इय विणयपवरा विविहं संथुणिऊणं जिणिंदवरजणणिं । जिणनाहं गन्मद्वियंथुणंति तत्तो य भत्तीए॥६२॥ प्रयलसुरासुरकिन्नरविज्जाहरनियरनरवरिंदाण । सामिय ! सामियभुषणोवसग्गवग्गस्स तुज्झ नमो ॥६३॥ तं निकारणकरुणायरो सि जिणनाह ! जमिह अवयरिओ।मज्झिमउवरिमगेविजगाओ भव्वाण बोहत्या६४॥ मा अज्ज मज्झिमोवि हु उकिट्ठयरो इमो मणुयलोओ।जाओ जिण !.तुह गम्भावयारओ नत्थि संदेहो ॥६५॥ इय वयणेहिं थोऊण जिणवरं भत्तिनिब्भरा इंदा । नंदीसरम्मि काउं जिणमहममरालयं पत्ता ॥६६॥ एयाइं दट्टैणं सबुत्तमचिंतियत्थजणगाई । वरघेणुकप्पपायवचिंतामणिगुणमहग्घाई ॥ ६७ ॥ पाहाउयतूररवप्पडिबुद्धा सुमिणदंसणसमुत्थं । हरिसंव अमायंत वियरइ पुलयच्छलेण बहिं ॥ ६८॥ तत्तो नमो जिणाणं इय भणिरी रयणिविरमसमयम्मि। पउरयरहरिसकलिया लीलाएमुयइ पल्लंक ॥६९।। मो अच्चेऊण जिणिंदपडिममप्पडिमभत्तिसंजुत्ता । संथुणिऊण य सुविसुद्धपवरमुदातियाणुगया ॥७॥ अह साहेइ कमेणं अभुअसुमिणाण वइयरं पइणो। आयन्निअ सोवि तओ पमुइयचित्तो भणइ ऐवं ॥७१॥ तत्र च हर्षवशोद्भवरोमाञ्चचयाः प्रदक्षिणीकृत्य । देवीं विनयप्रणतास्ततः संस्तोतुमारब्धाः ॥१७॥ पोहान्धकारदावितसमग्रत्रैलोक्यप्रकटनप्रचण्डम् । जिननवदिनकरमुदरेणोद्वहन्त्यै तुभ्यं नमः ॥१८॥ उदरेण धरन्त्या नररत्नमिदं महाप्रभं देवि ! । अधरीभूतमशेष जगदपि त्वया रत्नगर्भया ॥१९॥ तुच्छतायाः प्रसिद्धः कलङ्क इह नूनमद्यापनीतः । अन्यासामपि महिलानां त्वया जिनगर्भधरणेन ॥६०॥ देवि ! त्वमेवाग्रेसरासि भुवने पुत्रवतीनाम् । भवजलधियानपात्रं जिनवरमुदरेण वहन्ती ।। ६१॥ इति विनयप्रवरा विविध संस्तुत्य जिनेन्द्रवरजननीम् । जिननाथं गर्भस्थितं स्तुवन्ति ततश्च भक्त्या ॥६२॥ सकलसुरासुरकिन्नरविद्याधरनिकरनरवरेन्द्राणाम् । स्वामिन् ! शमितभुवनोपसर्गवर्गाय तुभ्यं नमः ॥६३।। वं निष्कारणकरुणाकरोऽसि जिननाथ ! यदिहावतीर्णः । मध्यमोपरिमग्रैवेयकाद् भव्यानां बोधार्थम् ॥६४॥ तस्मादद्य मध्यमोऽपि खलूत्कृष्टतरोऽयं मनुजलोकः । जातो जिन ! तव गर्भावतारतो नास्ति सन्देहः ॥६५॥ इति वचनैः स्तुत्वा जिनवरं भक्तिनिर्भरा इन्द्राः । नन्दीश्वरे कृत्वा जिनमहममरालयं प्राप्ताः ॥ ६६ ॥ एतानि दृष्टा सर्वोत्तमचिन्तितार्थजनकानि । वरधेनुकल्पपादपचिन्तामणिगुणमहा_णि ॥ ६७ ॥ प्राभातिकतूर्यरवप्रतिबुद्धा स्वप्नदर्शनसमुत्थम् । हर्षमिवामान्तं वितरति पुलकच्छलेन बहिः ॥ ६८ ।। ततो 'नमो जिनेभ्यः' इति भाणित्री रजनिविरामसमये । प्रचुरतरहर्षकलिता लीलया मुञ्चति पल्यङ्कम् ॥६९॥ ततोऽर्चित्वा जिनेन्द्रप्रतिमामप्रतिमभक्तिसंयुक्ता । संस्तुत्य च सुविशुद्धप्रवरमुद्रात्रिकानुगता ॥ ७० ॥
१ ख.ग.
भय! २ ख. एयं ।