Page Text
________________
सुलससिट्ठिकहा।
२५३ एक्केणं सगडेणं करेइ वाणिज्जयंपि सयमेव । तस्सवि न होइ सुकं तो से आरोवए पउरं ॥१९॥ तत्थ कयाणगमेवं भारकंताणं सगडवसहाणं । जाणइ स नेयनिटं अइयारस्सवि न वीहेइ ॥१०॥ सत्त पहाणा गोणा अहन्नया तेण थलसमारुहणे । हकिज्जंता चडिउं लग्गा तुट्टा तओ यचिरं ।।१०।। अणुभविऊण मया ते किणिउं अन्ने तहेव वाहेइ । तेसुवि मएसु अन्न, एवं से बच्चए कालो ॥१०२।। सुंकदविणस्स छुट्टइ बहुयस्स तहावि इमो न गोणाणं । मुल्लस्स कुणइ गन्नं नय अस्थि दयाएपरिणामो।। तो एवं गोणाणं बहुणा कालेण सो वरायाणं । वहुयाणं जणिऊणं घोरं पीडं विवत्तिं च ॥१०४॥ तत्तो अपडिकतो रुद्दज्झाणढिओ मरेऊण । तचाए पुढवीए परमाऊ नारओ जाओ ॥१०५॥ उव्वहिऊण तत्तो घोरं सहिउँ चिरं भवे दुक्खं । पुब्बोवलद्धसम्मत्तभावओ जिणमय लद्धं ॥१०६॥ सुकुलम्मि कुंडनयरे खत्तियवंसम्मि जणपसिद्धम्मि । सम्मं च पालिऊणं मोक्खम्मि कमेण संपत्तो॥१०७।। एवं अइभारारोवणेण वयमइयरंति जे पढमं । इय दुक्खभायणं ते हवंति तो जयह तच्चाए ॥१०८॥ रणरंगमल्लरायावि निक्कलंक अणुव्वयं पढमं । पालेउं नियरज्जे ठविऊणं सुंदरकुमारं ॥१०९॥ रयणमयं जिणपडिम सुइभूओ पूइऊण भत्तीए । वंदंतो परिचत्तो आउसमत्तीए पाणेहिं ॥११०॥ सहसारे इंदत्तं पत्तो तत्तो चुओ य इह भरहे । रहधीरपुरे पुत्तो होऊणं धम्मरायस्स ॥१११॥ पढमवए पव्वइओ अणवज्जं पालिऊण पव्वज्ज । विहुणियकम्मकलंको पत्तो ठाणं निराबाई ॥११२॥
॥ इति प्राणातिपातप्रथमाणुव्रते चतुर्थातीचारेऽतिभारारोपणोदाहरणे सुलसश्रेष्ठिकथानकं समाप्तम् ॥ धिक्कार्यते च जनेन तस्य दृष्ट्वा मुखमपि, सकलजनः । अन्यतोऽवलोकते सोऽपि खलु वृत्तेविच्छेदे ॥९॥ एकेन शकटेन करोति वाणिज्यकमपि स्वयमेव । तस्यापि न भवति शुल्कं ततस्तस्मिन्नारोपयति प्रचुरम् ॥९९॥ तत्र क्रयाणकमेवं भाराकान्तानां शकटवृषभानाम् । जानाति स नैवानिष्टमतिचारादपि न बिभेति ॥१०॥ सप्त प्रधानानि गावोऽथान्यदा तेन स्थलसमारोहणे । प्रेयमाणाश्चटितुं लग्नास्त्रुटितास्ततश्वाचिरम् ॥१०१॥ अनुभूय मृतास्ते क्रीत्वाऽन्यांस्तथैव वाहयति । तेष्वपि मृतेष्वन्यान्, एवं तस्य व्रजति कालः ॥१०२॥ शुल्कद्रविणस्य च्छुट्यते बहोस्तथाप्ययं न गवाम् । मूल्यस्य करोति गणनां न चास्ति दयायाः परिणामः ॥ तत एवं गवां बहुना कालेन स वराकाणाम् । बहूनां जनयित्वा घोरां पीडां विपत्तिं च ॥१०४॥ ततोऽप्रतिक्रान्तो रौद्रध्यानस्थितो मृत्वा । तृतीयस्यां पृथिव्यां परमायुर्नारको जातः ॥१०॥ उद्धृत्य ततो घोर सहित्वा चिरं भवे दुःखम् । पूर्वोपलब्धसम्यक्त्वभावतो जिनमतं लब्ध्वा ॥१०६॥ सुकुले कुण्डनगरे क्षत्रियवंशे जनप्रसिद्धे । सम्यक् च पालयित्वा मोक्षं क्रमेण संप्राप्तः ॥१०७॥ एवमतिभारारोपणेन व्रतमतिचरन्ति ये प्रथमम् । इति दुःखभाजनं ते भवन्ति ततो यतध्वं तत्त्यागे ।।१०८॥ रणरङ्गमल्लराजोऽपि निष्कलङ्कमणुव्रतं प्रथमम् । पालयित्वा निजराज्ये स्थापयित्वा सुन्दरकुमारम् ॥१०९॥ रत्नमयीं जिनप्रतिमां शुचिभूतो पूजयित्वा भक्त्या । वन्दमानः परित्यक्त आयुःसमाप्तौ प्राणैः ॥११०॥ सहस्रार इन्द्रत्वं प्राप्तस्ततश्च्युतश्चेह भरते । रथवीरपुरे पुत्रो भूत्वा धर्मराजस्य ॥१११॥ प्रथमवयसि प्रवजितोऽनवद्यां पालयित्वा प्रव्रज्याम् । विधुनितकर्मकलङ्कः प्राप्तः स्थानं निराबाधम् ॥११२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |