________________
सुपासनाह चरिअम्मि
सोविअईव पडो दुज्जेओ खेवरासुराणंपि । नियभूयवलेण मुसिऊण आणए पवरवत्थूणि ॥ २९ ॥ तह जाउ जाउ रमयंति नियमणं ताउ ताउ रमणीओ । आऊणं मिलइ इहई पायालभवणम्मि ||३० ॥ चिट्ठ संतावितो जुवइजणं दिणमणिम्मि उइयम्मि | राईए पुण वाहिं नीहरिजं मुसइ परलोयं ॥ ३१ ॥ तम्मिय वाहिम्मि गए जइ कत्थइ जाइ काइ नीहरिजं । तं तत्थ गयं जाणइ तत्तो आणइ विडंबइ य ॥ तोचि पुवई एसो सो जेण पट्टणं मुसियं । महतणयं, ता इन्हि पिच्छामि इमस्स माह ||३३|| इय एवं चिंततस तस्स तत्थेव थेववेलाए । सो पिंगच्छो चोरो समागओ खरगवग्गकरो ||३४|| रणरंगमल्लरायस्स अग्गमहिसिं महंतसदेण । पुकारितं खग्गं उग्गीरिय भायमाणो य || ३५ ॥ अह सहसा नरवइणा सो चोरो हक्किउं इमं भणिओ | रे पुरिसाहम ! खग्गं उम्गीरसि उवरि इत्थीणं ? ॥
1
कत्थ जासि इन्हिरायविरुद्धाई करिवि कम्माई । मोत्तुं इमं पलायसु अह सज्जो होसु जुज्झमि ||३७|| इय तव्वणं सोऊण चितियं तेण पुरिसचोरेण । एरिसअइगूढगि कहमित्य समागओ एसो ? ॥ ३८ ॥ अह तेण निवो भणिओ पाव ! पविट्टो ममावरोहम्मि । केणवि किं दुक्खेणं निविन्नो जीवियासाए ? ॥३९॥ मज्झ करवालधारा जल तित्थे निव्ववेसि अप्पाणं । किंव कुविओ कयंतो देइ चवेडं कवोलम्मि १ ॥४०॥ ता तुह अज्ज कयंतो कुविओ नहु इत्थ निग्गमोवाओ । सूयारसालपडिओ ससउव्व तुमं विणस्सिहसि ।। तो भणिओ सो रन्ना चोरो भणिऊण मज्झ तं वज्झो । तं विवरीयं जायं ससएहिंवि लउडया गहिया ॥
२४८
सोऽप्यतीव प्रचण्डो दुर्जेयः खेचरासुराणामपि । निजभुजबलेन मुषित्वाऽऽनयति प्रवरवस्तूनि ॥ २९ ॥ तथा या या रमयन्ति निजमनस्तास्ता रमणीः । आनीय मुञ्चतीह पातालभवने ||३०|| तिष्ठति संतापयन् युवतिजनं दिनमणावुदिते । रात्रौ पुनर्बहिर्निःसृत्य मुष्णाति पुरलोकम् ॥३१॥ तस्मिंश्च बहिर्गते यदि क्वचिद्याति काचिन्निःसृत्य । तां तत्र गतां जानाति तत आनयति विडम्बयति च ॥३२॥ ततश्चिन्तयति पृथिवीपतिरेष स येन पत्तनं मुषितम् । मदीयं तस्मादिदानीं पश्याम्यस्य माहात्म्यम् ॥३३॥ इत्येवं चिन्तयतस्तस्य तत्रैव स्तोकवेलया । स पिङ्गाक्षश्चौरः समागतः खड्गवर्गकरः ||३४|| रणरङ्गमल्लराजस्याग्रमहिषीं महाशब्देन । पूत्कुर्वन्तीं खड्गमुदीर्य भेषयंश्च ॥३५॥
I
अथ सहसा नरपतिना स चौरो हक्कवित्वेदं भणितः | रे पुरुषाधम ! खड्गमुद्गुणास्युपरि स्त्रीणाम् ? || तस्मात् क यासीदानीं राजविरुद्धानि कृत्वा कर्माणि । मुक्त्वेमां पलायस्वाथ सज्जो भव युद्धे ||३७|| इति तद्वचनं श्रुत्वा चिन्तितं तेन पुरुषचौरेण । ईदृशातिगूढगृहे कथमत्र समागत एषः १ ॥ ३८ ॥ अथ तेन नृपो भणिः पाप ! प्रविष्टो ममावरोधे । केनापि किं दुःखेन निर्विण्णो जीविताशायाम् || ३९॥ मम करवालधाराज तीर्थ निर्वापयस्यात्मानम् । किंवा कुपितः कृतान्तो ददाति चपेटां कपोले ? ॥४०॥ तस्मात्तत्वाद्य कृतान्तः कुपितो नैवात्र निर्गमोपायः । सूदकारशालापतितः शशक इव त्वं विनङ्क्ष्क्ष्यसि॥४१॥ ततो भणितः स राज्ञा चौरो भणित्वा मम त्वं वध्यः । तद्विपरीतं जातं शशकैरपि लकुटिका गृहीता ॥४२॥
१ ग. महिलाणं ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org