________________
गलकंबलकन्नाईण कप्पणं जो करेइ जीवाणं । सो राहडोव्य पावइ भवभमणदुहाई भीमाई ॥१॥ तथाहि;--- महिमहिलामुहतिलयंव लच्छिनिलयं पुरं इह पसिद्धं । विजियविपक्खनरिंदो राया तत्थत्थि कुरुचंदो॥२॥ तस्सत्थिं पिया गोरीव संभुणो सीलसालिणी लीलां । राहडनामा मंती सुरज्जकज्जे सया सज्जो॥३॥ अह अन्नया नरिंदो राहडमंडलियमाइलोएण । परिवारिओ समंता अत्थाणसहाए उवविठ्ठो ॥४॥ जा चिट्ठइ ता दिट्ठो एगो विज्जाहरो नहयलाओ । आगच्छंतो करकलियखग्गफलओ समज्जो य॥५॥ संपत्तो अत्थाणे पभणइ नरनाहपणयपयकमलं । कुरुचंदराय ! निसुणसु विन्नत्तिं मज्झ पसिऊण ॥६॥ खणमेगं मज्झ पिया रक्खेयव्या तए पयत्तेण । जाव अहं संगामं करेमि गंतूण सह रिउणा ॥७॥ अन्नत्थ कत्थवि अहं एयं मोत्तुं चएमि नहु तेण | तुह पासम्मि मुएमि परनारिसहोयर ! नरिंद!॥८॥ परकज्जकरणरसिया दीसति महीए पविरलनरिंदा । तुम्हारिसा महायस! पुरिसोत्तमगुणगणोवेया ॥९॥ सव्वस्सं मह एसा पाणपिया पणइणी इमा तम्हा । रक्खयव्वा तुमए इय भणिउं तो गओ खयरो॥१०॥ दिनासणम्मि अह सा उवविट्ठा खयरपणइणी जाव । ता गयणाओ सहसा फरयसणाहा भुया पडिया ॥ ताहे उड्ढमुहाण सव्वाण जणाण तम्मि अत्थाणे । दिढगहियमंडलग्गा दुइयभुया निवडिया झत्ति ॥१२॥ तत्तो खवेण विणा पडियं गयणंगणाउ सिरकमलं । मणिमउडदिपमाण मज्झण्हदिणिंदबिंबव॥१३॥ गुरुकोवारुणदारुणपसारियच्छं अईव दुप्पिच्छं । तिवलीभंगुरभालं निठुरदंतग्गदह्रोहं ॥१४॥
गलकम्बलकर्णादीनां छेदनं यः करोति जीवानाम् । स राहड इव प्रामोति भवभूमणदुःखानि भमिानि॥१॥ महीमहिलामुखतिलकमिव लक्ष्मीनिलयं पुरामिह प्रसिद्धम् । विजितविपक्षनेरन्द्रो राजा तत्रास्ति कुरुचन्द्रः॥२॥ तस्यास्ति प्रिया गौरीव शम्भोः शीलशालिनी लीला | राहडनामा मन्त्री सुराज्यकार्ये सदा सज्जः ॥३॥ अथान्यदा नरेन्द्रो राहडमाण्डलिकादिलोकेन । परिवारितः समन्तादास्थानसभायामुपविष्टः ॥४॥ यावत्तिष्ठति तावद् दृष्ट एको विद्याधरो नभस्तलात् । आगच्छन् करकलितखड्गफलकः सभायश्च ॥५॥ संप्राप्त आस्थाने प्रभणति नरनाथप्रणतपादकमलम् । कुरुचन्द्रराजन् ! शृणु विज्ञप्तिं मम प्रसद्य ॥६॥ क्षणमेकं मम प्रिया रक्षितव्या त्वया प्रयत्नेन । यावदहं संग्रामं करोमि गत्वा सह रिपुणा ॥७॥ अन्यत्र क्वाप्यहमेतां मोक्तुं शक्नोमि नैव तेन । तव पाश्वें मुञ्चामि परनारीसहोदर ! नरेन्द्र ! ॥८॥ परकार्यकरणरसिका दृश्यन्ते मयां प्रविरल नरेन्द्राः । युष्मादृशा महायशः ! पुरुषोत्तमगुणगणोपेताः ॥९॥ सर्वस्वं ममैषा प्राणप्रिया प्रणयिनीयं तस्मात् । रक्षितव्या युष्माभिरिति भणित्वा ततो गतः खचरः ॥१०॥ दत्तासनेऽथ सोपविष्टा खचरप्रणयिनी यावत् । तावद् गगनात् सहसा फरकसनाथा भुजा पतिता ॥११॥ तदोर्ध्वमुखषु सर्वेषु जनेषु तस्मिन्नास्थाने । दृढगृहीतमण्डलामा द्वितीयमुजा निपतिता झटिति ॥१२॥ ततः क्षेपेण विना पतितं गगनाङ्गणाच्छिरःकमलम् । माणिमुकुटदीप्यमानं मध्याहृदिनेन्द्रबिम्बमिव ॥१३॥ गुरुकोपारुणदारुणप्रसारिताक्षमतीव दुर्दर्शम् । त्रिवलीभङ्गुरभालं निष्ठुरदन्ताग्रदष्टौष्ठम् ॥१४॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org,