________________
२२२
सुपासनाह-चरिअम्मिअह राया रोमंचियगत्तो सिंहासणाउ उट्ठेउं । ति पयाहिणीकरेउ पणमिय परमाए भत्तीए ॥१५०॥ उचियासणे निवेसिय पुच्छइ कह नाह ! तिहुयणच्छरियं । इय पहुणा आयरियं, जाईसरणाउ तो कहइ । आपुच्छिय नरनाहं विहरिय अभुजओ गओ मोक्खं । राया य तत्थ देसे पभावए जिणमयं धम्म।।१५२।। तथा;जगसंमदेण विणा होउ बसे मह सचकारचकं । इय परिभाविय आइसइ चेडयं रायवाडीए ॥१५३॥ . डिंडीरपिंडपंडुरपुंडरीयं तं धरेसु मज्झुवरिं । गयणहियदिव्वरूवो तेणावि कए जहादिट्टे ॥१५४|| तो चोरवइयरे तह इमम्मि कहियम्मि चारपुरिसेहिं । सीमाला नरवइणो सव्ये ते सेवमावन्ना ॥१५॥ इत्थं सव्यत्य समत्थपत्थिवा मत्थएण तस्साणं । सोऊण तप्पभावं धरंति धीरावि विणएण ॥१५६॥ पसरियायावदुसहो अवसारियदरियसत्तुतमविसरो। वित्थरियकमलकोसो हयदोसो सहइ सो सरो॥१५७॥ मंगलउरनयराओ समागओ चउरवयणअभिहाणो । जयसीहरायपेसियदृओ अह अन्नया तस्स॥१५८॥ अत्थाणसभाए संठियस्स सिरिविजयचंदरायस्स । दसइ रायाएसं पडिहारपवेसिओ सोवि ॥१५९॥ उठेऊण राया दोहिवि हत्थेहिं गिहिऊण तयं । आरोविऊण सीसे ठाविय सिंहासणे तत्तो ॥१६०॥ विम्हियहियएण समं अत्थाणगएण सव्वलोएण । पंचगं पणिवायं काउं घित्तूण वाएइ ॥१६॥ तद्यथा:--
. सिरिमंगलउरनयराओ जयसीहनराहिवो सुविक्खाओ । सिरिहत्थिणउरनयरे पयावअक्तनिवचकं ॥ सिरिविजयचंदनिवई सायरमवगूहिउँ पणयसारं । हिययगयं सब्भावं सगग्गयं किंपि पयडेइ ॥१६३॥
अथ राजा रोमाञ्चितगात्रः सिंहासनादुत्थाय । त्रिः प्रदक्षिणीकृत्य प्रणम्य परमया भक्त्या ॥१५०॥ उचितासने निवेश्य पृच्छति कथं नाथ ! त्रिभुवनाश्चर्यम् । इति प्रभुणाचरितं, जातिस्मरणात्ततः कथयति ॥ आपृच्छयं नरनाथं विहृत्याभ्युद्यतो गतो मोक्षम् । राजा च तत्र देशे प्रभावयति जिनमतं धर्मम् ॥१५२॥ जनसंपर्देन विना भवतु वशं मम स्वचक्रपरचक्रम् । इति परिभाव्यादिशति चेटकं राजवाट्याम् ॥१५४॥ डिण्डीरपिण्डपाण्डुरपुण्डरीकं त्वं धर ममोपरि । गगनस्थितदिव्यरूपस्तेनापि कृते यथादिष्टे ॥१५४॥ ततश्चौरव्यतिकरे तथाऽस्मिन्कथिते चारपुरुषैः । सीमस्था नरपतयः सर्वे ते सेवामापन्नाः ॥१५॥ इत्यं सर्वत्र समर्थपार्थिवा मस्तकेन तस्याज्ञाम् । श्रुत्वा तत्प्रभावं धरन्ति धीरा अपि विनयेन ॥१५६॥ प्रसृतप्रतापदुस्सहोऽपसारितदृप्तशत्रुतमोविसरः । विस्तृतकमला(ल)कोशो हतदोषो राजति स शू(सू )रः ॥१५७॥ मङ्गलपुरनगरात् समागतश्चतुरवचनाभिधानः । जयसिंहराजप्रेषितदूतोऽथान्यदा तस्य ।।१५८॥ आस्थानसभायां संस्थितस्य श्रीविजयचन्द्रराजस्य । दर्शयति राजादेशं प्रतिहारप्रवेशितः सोऽपि ॥१५९। उत्थाय राजा द्वाभ्यामपि हस्ताभ्यां गृहीत्वा तम् । आरोप्य शीर्ष स्थापयित्या सिंहासने ततः ॥१६०। विस्मितहृदयेन सममास्थानगतेन सर्वलोकेन । पञ्चाङ्गं प्रणिपातं कृत्वा गृहीत्वा वाचयति ॥१६१॥ श्रीमङ्गलपुरनगराजयासिंहनराधिपः सुविख्यातः । श्रीहस्तिनापुरनगरे प्रतापाक्रान्तनृपचक्रम् ॥१६२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org