________________
मंतितिलयकहा।
२०९ विन्नवइ जहा सुगुरु ! इय तुह चरिएण देसणाए य । सज्जो घित्तुमणाणवि पव्वज्ज अत्थि पडिवंधो। वुड्ढाइं पियराइं कस्सवि अन्नस्स लहुयवच्चाई । अन्नस्स विहवभइणी अवचचिंतारिणी अन्नो ॥१७०॥ इय सोउं भणइ निवो धणेण संवहइ जित्तिएणं जो । तम्मत्तं तस्स अहं देमि तओ सो जणो भणइ । वाढं अणुग्गहो एस अम्ह, विन्नवइ मूरिमह राया । जइ दिक्खाजोग्गो हं भवामि पउणो लहुंपि तओ ।। सूरी पभणइ दिकखामणोरहं सुयवलेण तुह नाउं । अहमित्थ आगओ ता सिज्झउ मणवंछियं तुम्ह ॥ तो वंदिऊण मूर्ति राया पत्तो नियम्मि भवणस्मि । ठावइ रज्जे जोग्गं कुमरं अमरं अकामंपि ॥१७॥ पव्वइउमणं च जणं पडहयउग्धोसणाए वाहरि । दाऊण किमवि दविणं अन्नं अहिणवनरिंदाओ॥ अंगीकारेऊणं तप्परिपालणरिहाण सविसेसं । परिपालणमखिलंपि हु तं दिक्खाए कुणइ पउण।।१७६॥ तेहिं समं तह अंतेउरेण अन्नहिं पवरपुरिसेहिं । पडिवन्नो पव्वज्जं पालेउं तं च अणवज्ज ॥१७७॥ परिवज्जिय भत्ताई सहि समहिडिओ समाहीए । सबढे संपत्तो इहेव भरहम्मि सिज्झिहइ ॥१७८॥ मंतितिलओवि मंती समं नरिंदेण गहियपव्वज्जो । उप्पन्नो सोहम्मे सिज्झिस्सइ पंचमम्मि भवे ॥१७९॥
॥ इति पाखण्डिप्रशंसायां मन्त्रितिलककथानकं समाप्तम् ॥
वासितचीवरेष्विव मानसेषु रङ्गस्तथा कथमपि लग्नः । यथा प्रत्रज्याभिमुखः प्रायो जातो जनः सर्वः ।। विज्ञपयति यथा सुगुरो ! इति तव चरितेन देशनया च । सद्यो ग्रहीतुमनसामपि प्रव्रज्यामस्ति प्रतिबन्धः ॥ वृद्धौ पितरौ कस्याप्यन्यस्य लघ्वपत्यानि । अन्यस्य विधवभगिनी अपत्यचिन्तणी अन्यः ॥१७॥ इति श्रुत्वा भणति नृपो धनेन संवहति यावता यः । तन्मात्रं तस्मा अहं ददामि ततः स जनो भणति ॥ बाढमनुग्रह एषोऽस्मासु, विज्ञपयति सूरिमथ राजा । यदि दीक्षायोग्योऽहं भवामि प्रगुणो लध्वपि ततः ।। १७२।। सूरिः प्रभणति दीक्षामनोरथं श्रुतबलेन तव ज्ञात्वा । अहमत्रांगतस्तस्मात् सिध्यतु मनोवाञ्छितं तव ॥१७॥ ततो वन्दित्वा सूरिं राजा प्राप्तो निजे भवने । स्थापयति राज्ये योग्यं कुमारममरमकाममपि ॥१७४॥ प्रव्रजितुमनसं च जनं पटहोद्घोषणयाऽऽहय । दत्त्वा किमपि द्रविणमन्यदभिनवनरेन्द्रात् ॥१७॥ अङ्गीकार्य तत्परिपालनार्हाणां सविशेषम् । परिपालनमखिलमपि खलु तं दीक्षायां करोति प्रगुणम् ॥१७६॥ तैः समं तथाऽन्तःपुरेणान्यैः प्रवरपुरुषैः । प्रतिपन्नः प्रवज्यों पालयित्वा तां चानवद्यम् ॥१७७॥ परिवर्त्य भक्तानि षष्टिं समधिष्ठितः समाधिना । सर्वार्थे संप्राप्त इहैव भरते सेत्स्यति ।।१७८॥ मन्त्रितिलकोऽपि मन्त्री समं नरेन्द्रेण गृहीतप्रव्रज्यः । उत्पन्नः सौधर्मे सेत्स्यति पञ्चमे भवे ॥१७९॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org