________________
भीमकुमारकहा ।
१६५
ढक्काडकहुडुक्काबुकासंबुककर डिपभिईणं । आउज्जाणमतुच्छो उच्छलिओ गहिरनिग्घोसो || ३२६ || कमलपुरे अत्थाणाट्ठिएण आयनिओ नर्रिदेण । सो ससुरासुरमंथिज्जमाणजलरासिरवगहिरो ॥ ३२७॥ तो राया मंतियणं पुच्छर कि अज्ज कस्सवि मुणिस्स । उप्पन्नं वरनाणं जं सुव्वइ अमरतूरखो ॥ ३२८ ॥ जा मंतियणो ईहापोहं काऊण किंपि किल कहिही । तग्गामभोइएणं राया वद्धाविओ ताव ॥ ३२९ ॥ देव ! कुमारो पत्तो मह गाये देवदेविपरियरिओ । जिणभवणे पारद्धो महूसवो तेहिं रमणिज्जो ॥ ३३० ॥ तो सव्वं आभरणं नियंगलग्गं किरीडपरिहीणं । दाउं तस्साइट्ठो पडिहारो भणसु सव्र्व्वपि ॥ ३३९॥ सामंताईलोयं जेणं संवह कुमरपच्चोणी । कायव्वा पच्चूसे तहेव तेणावि तं विहियं ॥ ३३२ ॥ कारविय हट्टसोहं सपरियणो नरपई गओ समुहं । आगच्छंतो कुमरो मिलिओ मग्गम्मि नरवइणो ३३३ उत्तरिय विमाणाओ पाए पणमेइ पुहइनाहस्स । जणणीपमुहजणस्स य अन्नाणवि काउं करणिज्जं ३३४ नियपि आएसेणं आरूढो करिवरम्मि तो कुमरो । मंतिसुरणवि विहियं उचियं सव्वस्त लोयस्स ३३५ पच्छासम्म करिणो अहसो आरोविओ कुमारेण । पत्तो पिउणा सद्धिं धवलहरे मंगलसएहिं ॥ ३३६ ॥ भुतुत्तरम्मि परिपुच्छिएण कुमरस्स साहियं चरिये । जं जह वत्तं तं तह नरवइणो मंतितणएण ||३३७॥ परिणाविओय बहुया हुआ कुमरो नियम्मि रज्जम्मि। अह सित्तो य निवेणं गहिया य सयं तु जिणदिक्खा ॥ भीमनरिंदो जाओ जिणसासण उन्नई करेऊण | संपावियपव्वज्जो पत्तो पयमुत्तमुत्तमयं ॥ ३३९॥ इयथैवोविहुसंगो पासंडीणं इहेव दुक्खकरो । अविहियपच्छित्तो उण नरयाइसु देइ दुहजालं ॥ ३४० ॥
ढक्का डक्कहुडुक्काबुक्कासंबुक्ककरविप्रभृतीनाम् । आतोद्यानामतुच्छ उच्छलितो गभीरनिर्घोषः ॥ ३२६॥ कमलपुरे आस्थानस्थितेनाकर्णितो नरेन्द्रेण । स ससुरासुरमध्यमान जलराशिरवगभीरः ॥ ३२७॥ ततो राजा मन्त्रिजनं पृच्छति किमद्य कस्यापि मुनेः । उत्पन्नं वरज्ञानं यत् श्रूयतेऽमरतूररवः ॥३२८॥ यावद् मन्त्रिजन ईहापोहं कृत्वा किमपि किल कथयिष्यति । तामभोगिकेण राजा वर्धितस्तावत् ॥ ३२९॥ देव ! कुमारः प्राप्तो मम ग्रामे देवदेवीपरिकरितः । जिनभवने प्रारब्धो महोत्सवस्तै रमणीयः ||३३० ॥ ततः सर्वमाभरणं निजाङ्गलग्नं किरीटपरिहीणम् । दत्त्वा तस्मा आदिष्टः प्रतिहारो भण सर्वमपि ॥ ३३१॥ सामन्तादिलोकं येन संवहति कुमारप्रतिगमनम् । कर्तव्यं प्रत्यूषे तथैव तेनापि तद् विहितम् ||३३२|| कारयित्वा हट्टशोभां सपरिजनो नरपतिर्गतः संमुखम् । आगच्छन् कुमारो मिलितो मार्गे नरपतेः ॥ ३३३॥
विमानात् पादौ प्रणमति पृथिवीनाथस्य । जननीप्रमुखजनस्य चान्येषामपि कृत्वा करणीयम् ॥ ३३४ ॥ निजपित्रादेशेनारूढः करिवरे ततः कुमारः । मन्त्रिसुतेनापि विहितमुचितं सर्वस्य लोकस्य ॥३३५|| पश्चादासने करिणोऽथ स आरोपितः कुमारेण । प्राप्तः पित्रा सार्धं धवलगृहे मङ्गलशतैः ॥ ३२६॥ मुक्तोत्तरं परिपृष्टेन कुमारस्य कथितं चरितम् । यद् यथा वृत्तं तत्तथा नरपतये मन्त्रितनयेन ||३३७॥ परिणायितश्च बहूर्वधूः कुमारो निजे राज्ये । अथ सिक्तश्च नृपेण गृहीता च स्वयं तु जिनदीक्षा ||३३८ || भीमनरेन्द्रो जातो जिनशासनोन्नतिं कृत्वा । संप्रातिप्रत्रज्यः प्राप्तः पदमुत्तमोत्तमम् ॥ ३३९ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org