________________
भक्खरदियकहा। तत्थवि छुहापिवासासीयायववियणतावियसरीरो । जा चिट्ठ ता दिद्यो वाहेण हओयनिकरुण।।२९९।। जाओ अकामनिज्जरवसओ देवेसु अइनिहीणेसु । तत्थवि पत्तो भाणू भक्खरभवविलसियं कहइ॥३०॥ तो सो जंपइ तइया सम्मत्तं पालिऊण तं जाओ । देवो विमाणवासी महिड्डिओ हं तु काऊण॥३०॥ तत्थ दुगंछं पत्तो एरिसअइदुसहदुक्खदंदोलिं । तहवि महायस ! एवं अणुसाससि मं अजोग्गंपि॥३०२॥ ता मइ पाविठेवि हु कुप्पंतेवि हु तए न परिचत्ता । अणुकंपा, तो एत्तो जिणधम्मो चेव मह सरणं ॥ इय पडिवन्नम्मि तए मज्झ कयत्यो परिस्समो जाओ । इय भणिउं भाणुसुरोतं पुच्छिय ठाणमणुपत्तो॥ अह सो चिंतइ इमिणा भणिएणवि नरभवे न अणुचिनो। जिणधम्मो सुहरम्मो अन्यो! हाहारिओ जम्मो॥
जइ कहवि हु हउँ माणुसवारउ, पाविसु पाविर पावहवारउ । जिणवरधम्मु करिवि कम्मारउ, न होहिस्सु कस्सवि कम्मारउ ॥३०६॥ जो जिणधम्मु कहवि संपाविउ, न य जिणवयणिहिं अप्पउ भाविउ । सो पमायगुरुवयरिहिं पाविउ, भामिज्जइ संसारिनिवारिउ ॥३०७॥ हउं हउं लहिवि सुधम्मिहिं जुत्तउ, माणुसजम्मु पमाइ विगुत्तउ ।
तेण हुअउ सुरवरकम्मारंउ, रुटुउ दइयु अहव किं मारउ ? ॥३०८॥ इय अप्पाणं निदइ वंदइ देवे गुरू य भत्तीए । अह आउयम्मि पुग्ने चविउं पाए उववन्नो ॥३०९॥ ईसरदत्तस्स सुओ होउं लहिऊण संजममुयारं । पावियकेवलनाणो संपत्तो भक्खरो मोक्खं ॥३१०॥
तत्रापि क्षुत्पिपासाशीतातपवेदनातापितशरीरः । यावत्तिष्ठति तावद् दृष्टो व्याधेन हतश्च निष्करुणम् ॥२९९॥ जातोऽकामनिर्जरावशतो देवेश्वतिनिहीनेषु । तत्रापि प्राप्तो भानुर्भास्करभवविलसितं कथयति ॥३०॥ ततः स जल्पति तदा सम्यक्त्वं पालयित्वा त्वं जातः । देवो विमानवासी महर्द्धिकोऽहं तु कृत्वा ॥३०१॥ तत्र जुगुप्सां प्राप्त ईदृशातिदुःसहदुःखद्वन्द्वालिम् । तथापि महायशः ! एवमनुशास्सि मामयोग्यमपि॥३०२॥ तस्माद् मयि पापिष्ठेऽपि खलु कुप्यत्यपि च त्वया न परित्यक्ता। अनुकम्पा, तत इतो जिनधर्म एव मम शरणम् ॥ इति प्रतिपन्ने त्वया मम कृतार्थः परिश्रमो जातः । इति भणित्वा भानुसुरस्तं पृष्ट्रा स्थानमनुप्राप्तः ॥३०४॥ अथ स चिन्तयत्यनेन भणितेनापि नरभवे नानुचीर्णः । जिनधर्मः सुखरम्यो हन्त ! हा! हारितं जन्म ॥३०५॥
यदि कथमपि खल्वहं मानुष्यवारं, प्राप्स्यामि पावितं पापवारकम् । जिनवरधर्म कृत्वा कर्मवारकं, न भविष्यामि कस्यापि कर्मचारकः ॥३०६॥ येन जिनधर्म कथमपि संप्राप्य, न च जिनवचनरात्मा भावितः ' स प्रमादगुरुवैरिभिः पापी, भ्राम्यते संसारेऽनिवारितः ॥३०७॥ हा हा ! लब्ध्वा सुधमैर्युक्तं, मानुष्यजन्म प्रमादेन विगुप्तम् ।
तेन भूतः सुरवारकर्मचारको, रुप्यतु दैवमथवा किं मारयतु ? ॥३०८॥ इत्यात्मानं निन्दति वन्दते देवान् गुरूंश्च भक्त्या । अथायुपि पूर्णे च्युत्वा चम्पायामुपपन्नः ॥३०९॥
२२
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org