________________
केवलपत्थावो।
ता इह कुतित्थपत्थियकुकन्नहारे लहुं विमोत्तूंण । सम्मं परिक्खिऊणं सुकन्नधारे य अणुसरह ॥१७४॥ ते पुण संसारमहासमुदतरणम्मि कन्नधारसमा । पंच परमिट्टिणो चिय जयत्तए पयडमाहप्पा ॥१७॥ जेणं ते चिय उम्मग्गमग्गिराण निवारणसमत्था । जहवट्टियपरिभावियसंसारोदहिसरूवा य ॥१७६॥ तिच्चिय पुव्वपसाहियअवायनियराउ रक्खिऊण इमं । अव्वाबाहपहेणं निति सुचारित्तदीवम्मि ॥१७७॥ तत्थवि य सव्वसावज्जविरइनामम्मि तुंगसेलम्मि । नेऊण वरमहव्वयरयणाई खिवंति एयम्मि॥१७८॥ जेहिं करयलकलिएहिं नत्थि भुवणेवि किंपि हु असझं । निव्वुइपुरीवि परमा नियडच्चिय हवइ लहुमेव॥ तस्स य गिरिणी उवरिं दसविहमुणिधम्मनामरुक्खाओ। असमहारससीलंगसहसफलनियरमुवणिति॥ तस्सवि य अग्गभागे केवलनाणाभिहाणसिहरम्मि । वीसामिऊण कइवयदिणाई तो तस्स अग्गम्मि१८१ निव्वाणपुरी चिट्ठइ भवपारावारपरमतीरसमा । तम्मि य ठवंति जीवं मोत्तुं मणुयत्तबोहित्यं ॥१८२॥ जीए न जम्मो न जरा नय मरणं नेह छुहपिवासावि । नय रायरोसरोया न भयं नय सोयलेसोवि ॥ नव्यामोहो न मओ नवि चिंता नेय खेयसोयावि । न विसाओ नवि निदा कयाइ अरई नय खणपि॥ केवलममंदआणंदअमयसेएण अक्खयसरूवो । निरंजणो थिरप्पा जीवो रयणप्पईवोव्व ॥१८॥ लोयालोयभंतरसमत्थसुपसत्यवत्थुवित्थारं । उज्जोयतो चिट्ठइ सयावि अखंडियप्पसंरो ॥१८६॥ एत्यंतरम्मि पणनवइकुमरेहिं पुच्छिओ जिणवरिंदो । भयवं ! जे तुब्भेहिं कहिया इह कन्नधारसमा।१८७/
तस्मिंश्च स्फुटिते जीवः पुनरपि संसारजलधिमध्ये। निपतत्यनन्तकायादिकेषु दुःखानि च सहते ॥१७३।। तस्मादिह कुतीर्थप्रस्थितकुकर्णधारालँलघु विमुच्य । सम्यक् परीक्ष्य सुकर्णधारांश्चानुसरत ॥१७४॥ ते पुनः संसारमहासमुद्रतरणे कर्णधारसमाः । पञ्च परमेष्ठिन एव जगत्त्रये प्रकटमाहात्म्याः ॥१७॥ येन त एवोन्मार्गमार्गिकाणां निवारणसमर्थाः । यथावस्थितपरिभावितसंसारोदधिस्वरूपाश्च ॥१७६॥ त एवं पूर्वप्रकथितापायनिकराद् रक्षित्वेदम् । अव्याबाधपथेन नयन्ति सुचारित्रद्वीपम् ॥१७७॥ तत्रापि च सर्वसावद्यविरतिनाम्नि तुङ्गशैले । नीत्वा वरमहाव्रतरत्नानि क्षिपन्त्येतस्मिन् ॥१७८॥ यैः करतलकलितैर्नास्ति भुवनेऽपि किमपि ह्यसाध्यम् । निर्वृतिपुर्यपि परमा निकटैव भवति लघ्वेव॥१७९॥ तस्य च गिरेरुपरि दशविधमुनिधर्मनामवृक्षात् । असमाष्टादशशीलाङ्गसहस्रफलनिकरमुपनयन्ति ॥१८॥ तस्यापि चाग्रभागे केवलज्ञानाभिधानशिखरे । विश्रम्य कतिपयदिनानि ततस्तस्याये ॥१८१॥ निर्वाणपुरी तिष्ठति भवपारावारपरमतीरसमा । तस्यां च स्थापयन्ति जीवं मोक्तुं मनुजत्वयानपात्रम् ।।१८२॥ यस्यां न जन्म न जरा नच मरणं नेह क्षुत्पिपासे अपि । नच रागरोषरोगा न भयं नच शोकलेशोऽपि।।१८३॥ न व्यामोहोन मदो नापि चिन्ता नच खेदशोकावपि । न विषादो नापि निद्रा कदाप्यरतिर्नच क्षणमपि ॥ केवलममन्दानन्दामृतसेकेनाक्षयस्वरूपः । निरञ्जनः स्थिरात्मा जीवो रत्नप्रदीप इव ॥१८५॥ लोकालोकाभ्यन्तरसमस्तसुप्रशस्तवस्तुविस्तारम् । उद्योतयंस्तिष्ठति सदाप्यखण्डितप्रसरः ॥१८६॥ अत्रान्तरे पञ्चनवतिकुमारैः पृष्टो जिनवरेन्द्रः । भगवन् ! ये युप्माभिः कथिता इह कर्णधारसमाः॥१८७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org