________________
भावसंग्रहः । तिरियगई उववण्णा संपत्ता मच्छयाइ जे जम्मं । हणिऊण अवरपक्खे तेसिं मंसेहिं विविहेहिं ॥ २८ ॥
तिर्यग्गतावुत्पन्नाः सम्प्राप्ता मत्स्यादि ये जन्म । हत्वा अपरपक्षे तेषां मांसविविधैः ॥ कुणइ सराहं कोई पियरे संसारतारणत्थेण । सो तेसिं मंसाणि य तेसिं णामेण खावेइ ॥ २९ ॥
करोति श्राद्धं कश्चिपितुः संसारतारणार्थेन ।
स तेषां मांसानि च तेषां नाम्ना खादयति ॥ वंकेण जह सताओ हरिणो हणिऊण तण्णिमित्तेण । पइऊण सोत्तियाणं दिण्णो खद्धो सयं चेव ॥ ३० ॥ बकेन यथा स्वतातो हरिणो हत्वा तन्निमित्तेन ।
प्रीणयित्वा श्रोत्रियेभ्यो दत्तः भक्षितः स्वयं चैव ॥ मंसासिणो ण पत्तं मंसं ण हु होइ उत्तम दाणं । कह सो तिप्पइ पियरो परमुहगसियाई भुंजतो ॥ ३१ ॥
मांसाशिनो न पात्रं मांसं न हि भवति उत्तमं दानं । कथं स तृप्यति पिता परमुखग्रसितानि भुंजानः ।। अण्णम्मि भुंजमाणे अण्णो जइ धाइ एत्थ पञ्चक्खं । तो सग्गम्मि वसंता पियरा तित्तिं खु पाँवंति ॥३२॥
अन्यस्मिन् भुञ्जानेऽन्यो यदि तृप्यत्यत्र प्रत्यक्षं । - ततः स्वर्गे वसन्तः पितरस्तृप्ति खलु प्राप्नुवन्ति ॥
१ श्राद्धपक्षे । २ केइ ख । ३ तच्छ्राद्धनिमित्तेन। ४ पावंता क।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
___www.jainelibrary.org
