________________
रयणसारः ।
४०१
उग्रः तीव्रो दुष्टो दुर्भावो दुःश्रुतो दुरालापः ।
दुर्मतरतो विरुद्धः स जीवो सम्यक्त्वोन्मुक्तः ।। खुद्दो रुद्दो रुटो अणि विसुणो सगव्वियो सुइओ। गायणजायणभंडणदुस्सणसीलो दु सम्मउम्मुक्को ॥४४॥
क्षुद्रो रुद्रः रुष्ट अनिष्टः पिशुनः सगर्वितः सूयः ।
गायनयाचनाभण्डनदूषणशीलस्तु सम्यक्त्वोन्मुक्तः ॥ दोहावाणरगद्दहसाणगयवग्घवराहकरहा । पक्खिजलूयसहाव णर जिणवरधम्मुविणासु ॥४५॥ वानरगर्दभश्वगजव्याघ्रवराहकरभ- ।
पक्षिजलौकस्वभावो नरः जिनवरधर्मविनाशकः ॥ कुतवकुलिंगिकुणाणिकुवयकुसीले कुदंसणकुसत्थे। कुनिमित्ते संथुइ पथुइ पसंसणं सम्महाणि होइ णियमं ॥४६॥ कुतपःकुलिंगिकुज्ञानिकुव्रतकुशीलेषु कुदर्शनकुशास्त्रयोः । कुनिमित्त संस्तुतिः प्रस्तुतिः प्रशंसनं सम्यक्त्वहानिः
भवति नियमेन ॥ सम्म विणा सण्णाणं सच्चारित्तं ण होइ णियमेण ।। तो रयणत्तयमज्झे सम्मुगुणुकिमिदि जिणुदिह ॥४७॥
सम्यक्त्वं विना सज्ज्ञानं सच्चारित्रं न भवति नियमेन ।
ततः रत्नत्रयमध्ये सम्यक्त्वगुण उत्कृष्ट इति जिनदिष्टम् ॥ तणुकुट्टी कुलभंग कुणइ जहा मिच्छमप्पणो वि तहा । दाणाइसुगुणभंगं गईभंग मिच्छत्तमेव हो कई॥४८॥ १ जिणभणिदं ख.।२ पाठोऽयं क-पुस्तके नास्ति ख-पुस्तकात् संयोजितः। षद० २६
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
____www.jainelibrary.org
