________________
रयणसारः ।
३९५
दाणं पूजामुक्खं सावयधम्मे ण सावयां तेण विणा । झाणज्झयणं मुक्खं जइधम्मे तं विणा तहा सो वि ॥११॥
दानं पूजा मुख्या श्रावकधर्मे न श्रावकाः तेन विना ।
ध्यानाध्ययनं मुख्यं यतिधर्मे तं विना तथा सोऽपि ॥ दाणु ण धम्मु ण चागु ण भोगु ण बहिरप्प जो पयंगो सो लोहकसायग्गिमुहे पडिउँ मरिउँ न संदेहो ॥ १२ ॥ दानं न धर्मः न त्यागो न भोगो न बहिरात्मा यः पतङ्गः ।
स लोभषायाग्निमुखे पतितः मृतः न सन्देहः ।। जिणपूजा मुणिदाणं करेइ जो देइ सत्तिरूवेण । सम्माइट्टी साक्यधम्मी सो होइ मोक्खमग्गरवो ॥१३॥ जिनपूजां मुनिदानं करोति यो ददादि शक्तिरूपेण ।
सम्यदृष्टिः श्रावकधर्मी स भवति मोक्षमार्गरतः ।। पयों ( य ) फलेण तिलोके सुरपुज्जो हवेइ सुद्धमणो। दाणफलेण तिलोए सारसुहं भुंजदे णियदं ॥ १४ ॥
पूजाफलेन त्रिलोके सुरपूज्यो भवेत् शुद्धमनाः । दानफलेन त्रिलोके सारसुखं भुक्ते नियतं ।। दाणं भोयणमेत्तं दिण्णइ धण्णो हवेह सायारो। पत्तापत्तविसेसं सदसणे किं वियारेण ॥ १५ ॥ दानं भोजनमात्रं ददाति धन्यो भवति सागारः ।
पात्रापात्रविशेषं स्वदर्शने किं विचारेण ॥ दिण्णइ सुपत्तदाणं विसेसतो होइ भोगसग्गमही । णिव्वाणसुहं कमसो णिद्दि जिणवरिंदेहिं ॥१६॥ १ धम्मो. ख. २ सावगो । ख. ३-४ यो. ख. । ५ पूजा. ख. । ६ तिलो. वकेसुर. ख.। ७-८ देण्णइ ख. । ९ दो ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
