Lilavai

SR No.: 002796
Original Sutra Author: N/A
Author: A N Upadhye
Publisher: Bharatiya Vidya Bhavan
Publication Year: 1966
Total Pages: 500
Language: Sanskrit, Hindi, English
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 15 MB

Page 258

-९९९ ]
लीलावई ताहं तस्स सहत्थेण प्रत्य लीलावई समप्पेउं । पच्छा हियय-समीहिय-कज्जुच्छाहं अणुहिस्सं ॥ ९९३ एवं भणिऊण तहिं सहसा संपेसिओ अहं तीए । लीलावईए पच्छा उल्लवियं सुयणु णिसुणेसु ।। ९९४ णिय-सामिणो भणिज्जसु तुह चलणंबुरुह-दसण सुहाण । एवं अभायेणाहं अण्णम्मि वि होज मा जम्मे ।। ९९५ एवं सवाणं चिय कय-प्पणामो विसाय-परिगहिओ। संपत्तो तुह चलणारविंद-मूलम्मि एत्ताहे ॥ ९९६ इय जं जुज्जइ एवं-विहम्मि कजम्मि तुम्ह णरणाह । तं अविलंब कीरउ कजं अप्पाहणाणुगयं ।। ९९७ तं तह सोऊण चिरं सो राया कुवलयच्छि तवेलं । झाणे-हिओ व मइ-मोहिओ छलिओ व संजाओ ॥ ९९८ णिफंद-गय-णिरालोय-लोयणो णह-चेह-णित्थामो। भणिओ विजयाणदेण देव अलमिह विलंबेण ॥ ९९९
चित्रगतेनापि तस्याश्चित्तमपहृतं सा कथं नु दयितँप्रत्यक्षदर्शने मरणमभिलषति । कुसुमा-१५ लियं अपहृतं 'तक्ष्यादीनां छोल्लादयः' [ हैम० ८-४-३९५] इति सिद्धम् ॥ ९९२ ॥ ९९३ ) ताहं तस्स-ततोऽहं तस्य स्वहस्तेनात्र लीलावती समर्प्य पश्चाद् हृदयसमीहितकार्योत्साहमनुस्थास्यामि ॥ ९९३ ॥ ९९४) एवं भणिऊण- एवं भणित्वा ततस्तयाहं सहसा प्रेषितः । लीलावत्या च पश्चादुल्लपितम् । किमित्याह । सुतनु सावित्रि शृणु। कवेः स्वभार्यासंबोधनमिदम् ॥ ९९४ ॥ ९९५) णियसामिणो-निजस्वामिनः ९२ पुरतो भणेदं ब्रयाः । तव चरणाम्बुरुहदर्शनसुखानामेवमहमभाजनमयोग्या जातेत्यर्थः । परमन्यस्मिन्नपि जन्मनि मा भूवम् ॥ ९९५॥ ९९६) एवं सवाण-एवं सर्वासामपि कृतप्रणामो विषादपरिगृहीतोऽधुना त्वच्चरणारविन्दमूले संप्राप्तः ।। ९९६॥ ९९७) इय जं जुज्जइ- इत्येवंविधे काले युष्माकं यधुज्यते तत् अप्पाहणाणुगयं संदेशकानुगतं कार्य क्रियताम् । कथमविलम्बं शीघ्रम् ॥ ९९७ ॥ ९९८) तं तह सोऊण -२१ तत्तथा श्रुत्वा राजा चिरं हे कुवलयाक्षि सावित्रि तद्वेलं तत्कालं ध्यानस्थित इव मतिमोहित इव छलित इव संजातः ॥ ९९८ ॥ ९९९ ) णिफंद - निष्पन्दगतिर्निरालोकलोचनो नष्टचेष्टो निःस्थामा राजा विजयानन्देन भणितः देव अलमिह विलम्बेन
___१ = समयं. २ B अभावणाहं. ३ B मूलमित्ताहे. B कालंमि. 'B'ट्टिय व्व. B 'मोहिय स्व. *B छलिय व्व. निष्फंदनिच्चलालोय, J' णिप्फंदगयणिरालोय, B णिफंदगहणिरालोअ. Possibly the last sentence should belong to the commentary on verse No. 1001 below.