Lilavai

SR No.: 002796
Original Sutra Author: N/A
Author: A N Upadhye
Publisher: Bharatiya Vidya Bhavan
Publication Year: 1966
Total Pages: 500
Language: Sanskrit, Hindi, English
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 15 MB

Page 222

११५
१७२२]
लीलावई चिर-पवसिओ वि आवइ वाहि-ग्गहिओ वि णिवुओ होइ । बंधण-गओ वि मुंचइ मओ ति झीणा कहा लोए ॥ ७१६*१ जीय तिवग्ग-सिद्धीऍ कारणं दुल्लहं च जिय-लोए । ण हि तेण विणा पिय-सहि हवंति हियइच्छिया भोया ॥ ७१७ सो तुज्झ पिओ पिय-सहि ण विवज्जइ गुण जुय-सएहिं पि । सच्चवियं तस्स मए दीहाउय-लक्खर्ण तइया ।। ७१८ जइ बहु-गुणं च मरणं णं जियइ मलयाणिलो वि ता पढमं । जणणी विण पिय-सुय-विप्पलंभ-दुक्ख पर्वजंती ॥ ७१९ ता अलमिमिणा मरणाहिलास-समुहोवलग्ग-भावेण । अहवा सो होही तुज्झ सुर्यणु आराहसु भवाणी ॥ ७२०० एत्थं चिय कुल-भवणे "णिचं णियम-हियाएँ होहिंति । हियइच्छियाइँ पिय-सहि कीस तुम मरणमहिलससि ।। ७२१ भणियं च महाणुमईऍ तं तहा मह मुहीहि सोऊण ।
सहि जइ णेच्छसि मरणं ता किं पि" भणामि णिसुणेसु ।। ७२२ जीवन् जीवतः] ॥ ७१६ ॥ ७१६*१) चिर - [चिरप्रोषितः अपि आगच्छति " व्याधिगृहीतः अपि निर्वृतः भवति । बन्धनगतः अपि मुच्यते मृतः इति क्षीणा कथा लोके] ॥ ७१६*१॥ ७१७) जीयं- [जीवितं त्रिवर्गसिद्धेः कारणं दुर्लभं च जीवलोके। न हि तेन विना प्रियसखि भवन्ति हृदयेप्सिताः भोगाः ] ॥ ७१७॥ ७१८) सो तुज्झ - [स तव प्रियः प्रियसखि न विपद्यते नूनं युगशतैः अपि । दृष्टं तस्य मया दीर्घायुर्लक्षणं तदा ] ॥ ७१८ ॥ ७१९) जइ - [यदि बहुगुणं च मरणं " न जीवति मलयानिलः अपि तत्प्रथमम् । जननी अपि न प्रियसुतविप्रलम्भदुःखं प्रपद्यमाना] ॥ ७१९ ॥ ७२०) ता-[ तदलमनेन मरणाभिलाषसंमुखोपलग्नभावेन । अथवा स भविष्यति तव सुतनु आराधय भवानीम् ] ॥ ७२० ॥ ७२१) एत्थं[अत्र एव कुलभवने नित्यं नियमस्थितायाः भविष्यन्ति । हृदयेप्सितानि प्रियसखि किमर्थ मरणमभिलषसि] ॥ ७२१॥ ७२२) भणियं - [भणितं च महानुमत्या तत्तथा मम २१ मुखात् श्रुत्वा । सखि यदि नेच्छसि मरणं तत्किमपि भणामि निशृणु] ॥ ७२२ ॥
'P नि. २P मउ. . This gāthā, No. 716*1, is not given by J. It is found . in P only; but the copyist observes that this gāthā is written above ( the line, or on the margin] from some other work. P puts No. 16 for this as well as the next gāthā. "भो, J भोया. १P दीहाऊय. ५ Pति, वि. PJ न. Pr पवज्जत्ती, J पवज्जंती. 'P सुजणु, J सुयणु. १० This gatha is given by both P and J. The copyist of P, however, observes that this gatha is written below [the line, or on the margin ] from some other work. This and the next verse have the same number, 19. "P निच्छं, J णिचं. २P सुहा हि, J मुहाहि. १२ P किं भ', J कि पिभ.'
.