________________
केशवमहापास। जो जिणसंघ हीलइ, संघावयवस्स दुकयं दहूं। समजणहीलणिजो, मवे मवे होइ सो जीवो ॥ १३३॥ यो जिनस हेलति सहावयवस्य दुष्कृतं दृष्टा । सर्वजनहेलनीयो भवे भवे भवति स जीवः ॥ १३३ ।। जह कम्मवसा केई, असुहं सेवंति किमिह संघस्सः । विद्यालिज्जइ गंगा, कयाइ किं वासवारेहि ? ॥१३४॥ यदि कर्मवशात्केऽपि अशुभं सेवन्ते किमिह सत्स्य ? । विटाल्यते गङ्गा कदापि किं वासवारैः ? ।। १३४॥ जो पुष संतासंते, दोसे गोवेइ समणसंघस्स । विमलजसकित्तिकलिओ, सो पावइ निबुइं तुरियं१३५ यः पुनः सतोऽसतो दोषान् गोपायति श्रमणसङ्घस्य । विमलयशःकीर्तिकलितः स प्राप्नोति निवृति त्वरितम् ।। जह कणरक्खणहेडं, रक्खिजइ जत्तओ पलालं पि । सासणमालिनमया, तहा कुसीलं पि गोवेजा॥१३६॥ यथा कणरक्षणहेतुं रक्ष्यते यत्नतः पलालमपि । शासनमालिन्यभयात्तथा कुशीलमपि गोपायेत् ॥ १३६॥ भणियस्स तत्तमेयं, संघस्सासायणा न कायद्या । सोउं सगरसुआणं, दुविसहं दुक्खरिंछोलिं ॥१३७॥ भणितस्य तत्त्वमेतत्सङ्घस्याशातना न कर्तव्या । श्रुत्वा सगरसुतानां दुर्विषहां दुःखपतिम् ॥ १३७ ॥ अबो भणेज कोई, ओसरणठियस्स वीयरागस्स । कस्यचिद इंदाइएहि न कया, मजण-मल्लाइणा पूआ ॥१३८ ॥ मतम् अन्यो भणेत्कोऽपि समवसरणस्थितस्य वीतरागस्य । स्वादिर्न ता मजन-माल्याविना पूजा ॥ १३८ ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
