________________
पृच्छा
बेइयवंदनमहामन ! परिचा एना, सिमपाता महापाहा । एपे-पउवीस सचरसवान सा होइ अणुमतो ॥३५॥ व्यकिप्रतिक्षेत्र क्षेत्रप्रविष्टा महाविद्या । एक-चतुर्विशति-सप्ततिशतानां सा मकवानुमतः॥३५॥ मन तिविहपइहाउवलक्खणमेव तत्व मणिवं। अवधारणविरहाओ, ओसरणाइपइहाजो ॥३६॥ प्रतिवचः मण्यते त्रिविधप्रतिष्ठोपलक्षणमेव वत्र वदणिनम् ।
अवधारणविरहादवसरणादिप्रविष्ठाः ॥ ३६ ॥ चोयमोसबमसंगयमेयं, रूढं जमषेगबिकारवर्ष ।
आसायमा महंती, जं पयडा दीसए एत्य ॥ ३७॥ चोदक:सर्वमसंगतमेतकूटं यदनेकविम्बकारणम् । आशातना महती यत्प्रकटा दृश्यतेऽत्र ॥ ३७॥ विवं महंतमेगं, सेसाणि लहूणि कारयंतेण । गरुयलहुत्तं तेसिं, पयडिज्जइ समगुणाणं पि ॥३८॥ विम्वं महदेकं शेषाणि लघूनि कारयता । गुरुकलघुत्वं तेषां प्रकटयते समगुणानामपि ।। ३८ ॥ पूआवंदणमाई, काऊणेगस्स सेसकरणम्मि । नापग-सेवगमावो, होइ को लोगनाहाणं ॥३९॥ पूजावन्दनादि कृत्वैकस्य शेषकरणे । नायक-सेवकमावो भवति कृतो लोकनाथानाम् ॥३९॥
-
1. तत्र मदु तदेवम्-"व्यक्त्याख्या खल्वेका क्षेत्राख्या चाऽपरा महाख्या च।" बटमे षोडशके द्वितीयगावा, (पृ.1) एतदेवात्र प्राकृतभाषया निबसम् । २. एतद मावा पोडशक एवम्-“यस्तीर्थकद यदा किट तस तदायेति समय
|पमावानां तु तथा सर्वेषामेव मप्यमा झेगा । सप्तसपिक्सतस तु परममावडेटि" मने पोटके (०२-११.४.)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
