________________
१९२
सिरिसंतिसूरिविरह भपीना- पुगर पिन दुई, दधमिर्ष जिजाममहि ।
जिलगुणयुइरूवत्ता, कम्मक्ख्य कारणचेण ॥ ७९०॥ पुनरुक्तमपि न दुष्टं द्रष्टव्यमिदं जिनागमः ।।
जिनगुणस्तुतिरूपत्वात् कर्मक्षयकारणत्वेन ॥ ७९० ॥ वन्दनफलम् सह चित्तसमाहाणे, अहियं पि जिणेदवंदणं सेयं ।
कम्मक्खयहेउत्ता, पंचनमोकारगुणगं ।। ७९१ ।। सदा चित्तसमाधानेऽधिकमपि जिनेन्द्रबन्दनं श्रेयः । कर्मक्षयहेतुत्वात् पश्चनमस्कारगुणनमिव ॥ ७९१ ॥ मणियं च पञ्चदिवसे, पत्तेयं चेइयाई सघाई। समणेहि सावएहि य, सचीए वंदणिजाई ।।७९२॥ भणितं च पर्वदिवसे प्रत्येकं चैत्यानि सर्वाणि । श्रमणैः श्रावकैश्च शक्या वन्दनीयानि ।। ७९२ ॥ जह विसविधायणत्यं, पुणो पुणो मंतमंतणं सुहयं । तह मिच्छचविसहरं, विनेयं वंदणाई वि ॥ ७९३ ॥ यथा विषविघातनार्थ पुनः पुनः मत्रमाणं शुभकम् ।
तथा मिथ्यात्वविषहरं विझेयं वन्दनाद्यपि ॥ ७९३ ॥ भणियं चमिच्छादसणमहणं, सम्मइंसप विसुद्धिहेउं च। चिइवंदणाइ विहिणा, पमत्तं वीयरागेहिं ।। ७९४ ॥ भणितं चमिथ्यादर्शनमथनं सम्यग्दर्शनविशुद्धिहेतु च । चैत्यवन्दनादि विधिना प्राप्तं वीतरागैः ॥ ७९४ ।। जइ वि बहुहा न तीरह, दो वाराओ अवस्स कायम् । संविग्गमुणीहिँ जओ, आइबं वत्रियं चेव ॥७९५॥ यद्यपि बहुधा न शक्यते द्वौ वारी अवश्यकर्तव्यम् । संविममुनिमिर्यत आचीर्ण वर्णितमेव ।। ७९५ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
