________________
१३.
सिरिसंतिसूरिविरह संसारसमुद्रात् संवरणं सिद्धिपदकमाझसम् ।
तमारीणामपि ध्रुवं जायते जिनवरनमस्कारात् ।।७४३॥ किमयं विधि- जाह फुडं नहि मुणिमो, विहिवाओ एस किंव वादः
युइवाओ। अह विहिवयणं एयं, निरत्ययं सेसणुढाणं ॥७४४ ॥ आह स्फुटं नहि जानीमो विधिवाद एषः किं
वा स्तुतिवादः।। अथ विधिवचनमतद् निरर्थकं शेषानुष्ठानम् ।। ७४४ ॥ एसो चिय कायद्यो, निचं पुरिसेण सिदिकामेण । सो वि न जुत्तो बीओ, एकादवि कजसिद्धीओ ७४५ एष एव कर्तव्यो नित्यं पुरुषेण सिद्धिकामेन ।
सोऽपि न युक्तो द्वितीय एकस्मादपि कार्यसिद्धितः ७४५ स्तुतिवादस्य अह थुइवाओ एसो, थुबह वेयालिएहिं जह रनो।
कुंतस्स सत्तपाया-लमेयणे नूण सामत्थं ।। ७४६ ॥ अथ स्तुतिवाद एप स्तूयते वैतालिकैर्यथा राज्ञः । कुन्तस्य सप्तपातालभेदने नूनं सामर्थ्यम् ॥ ७४६ ।। अलियवयणं खु एयं, भन्नइ सहनुणो पुरो कह गु?। लोए वि पसिद्धमिणं, देवा सत्ता वि गेझ ति ७४७ अलीकवचनं खल्वेतद् भण्यते सर्वज्ञस्य पुरः कथं नु ? । लोकेऽपि प्रसिद्धमिदं देवाः सत्त्वादपि ग्राह्या इति ७४७ अलियवयणं पि पाव-स्स कारणं वाभियं जिणेदेहिं । संतगुणकित्तणा वि य, जिणाण जं वंदणा इट्टा ७४८ अलीकवचनमपि पापस्य कारणं वर्णितं जिनेन्द्रैः। सद्गुणकीर्तनाऽपि च जिनानां यद् वन्दना इष्टा ।।७४८॥ एवं दुहा वि एवं, चिंतिजंतं न संगयं भाइ । गाहासुत्तं भंते!, ता सीसउ एत्य परमत्यो ॥७४९॥
अप्रामाण्यम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
