________________
सिरिसंतिसूरिविर
भाक्षेप-प्र. सिद्धी.
विशेषणानां साफल्यम्
कृमं केवलकल्यं लोकं जानन्ति तथा च पश्यन्ति ।
केवलभरित्रशानिनस्तस्मात् ते केवलिनो भवन्ति ॥५२८॥ इह अक्खेव-पसिद्धी उ
जह पडदेसम्मि पडो, गामो वा गामएगदेसम्मि ।
लोगस्स एगदेसे, वट्टइ तह लोगसदोऽवि ॥ ५२९ ॥ इहाक्षेप-प्रसिद्धी तु
यथा पटदेशे पटो प्रामो वा प्रामैकदेशे । लोकस्यैकदेशे वर्तते तथा लोकशब्दोऽपि ॥ ५२९ ।। लोगस्सुजोयगरा, चंदाईयावि तेण भवंति । तेसिं वोच्छेयत्थं, भणियमिणं धम्मतित्थगरे॥५३०॥ लोकस्योद्योतकराश्चन्द्रादिका अपि तेन भण्यन्ते । तेषां व्युच्छेदार्थ भणितमिदं धर्मतीर्थकरान् ।। ५३०॥ नइमाईओयारं, धम्मत्थं जे कुणंतीह सुगमं । तेऽवि हु जणे पसिद्धि, लहंति किर धम्मतित्थयरा ।। नद्याद्यवतारं धर्मार्थ ये कुर्वन्तीह सुगमम् । तेऽपि खलु जने प्रसिद्धिं लभन्ते किल धर्मतीर्थकराः।।५३१ तेसिमजिणतभावा, विसेसणं इह जिण ति निद्दिदं । ते उण छउमत्थजिणाऽवि हुंति तो केवली भणिया ॥ तेषामजिनत्वभावाद् विशेषणमिह जिन इति निर्दिष्टम् । से पुनश्छदस्थ जिना अपि भवन्ति ततः केवलिनो
भणिताः ॥ ५३२ ॥ केवलनाणगुणाओ, सामनावि हु हवंति केवलिणो। तेसि अइसायणत्यं, अरहते इस पयं भणियं ॥५३३॥ केवलज्ञानगुणात् सामान्या अपि खलु भवन्ति केवलिनः। तेषामविशायनार्थम्-अर्हत इति पदं भणितम् ॥ ५३३ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
