________________
२३८
विशेषावश्यकभाष्ये
सव्वे 'विय अतियारा संजलणाणं तु उदयतौ होंति । मूलच्छेज्जं पुण होति बारसहं कसायाणं ॥ ११२ ॥। १२४६॥ अतियाराच्छेता सत्रे संजलणहेतवो होन्ति । सेमकसायोदयदो मूलच्छेज्जं बतारुणं ।। १२४७ ॥
सव्वे विगाहा [२] । इह सर्वेऽतीचाराइच्छेद पर्यन्तप्रायश्चित्तशोध्याः संज्वलनोदयतः । छेदते पच्छित्तेण अन्तो येसि ते छेदंता, एकस्यान्तशर्देस्य लोपः । शेपकपायाणां द्वादशानामुदये मूलच्छेदः समस्तचारित्रोच्छेद इत्यर्थः । तद्विशुद्धये च प्रायश्चित्तं पुनः व्रतानुरोपणम् ॥१२४६ - १२४७॥
[ ८१ - प्रा०] अथवा संजममूलच्छेज्जं ततियकलुसोदये नियतं । सम्मत्तातीलच्छेज्जं पुण बारसहं पि ॥ १२४८ ॥
अथवा गाहा । अथवा द्वादशानामुदये मूलच्छेयमिति सम्भवतः समायोजनीयम् । तत्र प्रत्याख्यानावरणोदये तावन्मृलच्छेद्यं चारित्रापगमः, सम्यक्त्वादिमूलच्छेधं तु द्वादशानामप्युदये || १२४८ ॥
Jain Education International
मूलच्छेज्जे सिद्धे पुचं मूलगुणघातिगहणेणं ।
इ कीस पुणो 'गणं अतियारविसेसणत्थं ति ॥ १२४९ | transtard a य अतियारे तम्मि चेत्र मा जोए । तो मूलच्छेज्जमिणं : सेसचरिते णियोति ||१२५० ॥
मूल० गाहा [२] । आह-मूलगुणधातिनामुदये न मूलगुणलाभ इत्युक्तं तदुद एव मूलच्छेयमपि सिद्धम् । किमिह मूलच्छेद्यग्रहणम् उच्यते-अतीचारविशेषणार्थमिदं यतः “संजलगाणं उदये ण लभति चरणं अधक्खातं ' [गा० १२३५] इत्यथाख्यातम् । प्रकृतमनुवर्त्तते ततः "सच्चे वि य अतियारा संजलणाणं तु उदयतो होंति" [गा० १२४६]त्ति प्रकृतस्याथाख्यातस्यैवातिचाराः स्युरतो मृलच्छेद्यग्रहणात् पुनःशब्दविशेषणाच्च शेषचारित्रे गम्यन्ते यस्यैव मूलच्छेयं तस्यैवातीचारा अपीति ॥ १२४९-५०॥ वारसविधे साए खविते उवसामिते व जोएहि ।
लब्भति चरित्तलंभो तस्स विसेसा इमे पंच ॥ ११३ ॥ १२५२ ॥
१ चिय है । २° छे को है । ३ होती को । ४ शब्दालो' इति प्रतौ। ५ दां स - इति प्रतौ । ६ 'येतु इति प्रतौ । ७ पुब्बद्धे म् को हे । ८ गह को है । ९
- इति प्रत
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
