________________
उपकेशगच्छीया पट्टावलिः तथा अयमपि अधुना ये मुनयः उपवासत्रयेण वाचयन्ति चतुर्विधसंघो अष्टमेन शृणोति तदा तस्मिन्नेव भवे मोक्षः । यदि द्रव्यक्षेत्रकाल. सद्भावा भवन्ति । न चेत्तदा तृतीयभवे पंचमे भवे सप्तमे भवे अवश्यं मोक्षः । पूर्वमुनयः पाक्षिकसूत्रवत्ऊद्धर्वस्थाः कथयन्ति चतुर्विध संघ ऊद्ध. वसन्नेव श्रणोति परं श्रीवीरनिर्वाणात् ६६३ वर्षे गते प्रानन्दपुरे ध्रुवसेन- 5 राज्ञः सभायां पुत्रशोकापनोदाय देवर्द्धिमुनिना सभासमक्षं वाचितः श्रावकाः तांबूलदानादिप्रभावना कृता । तद्दिनादाभ्य सा रीतिः । परं त्वस्य कालस्य वाचनैवोच्यते न तु व्याख्या। पूर्वे ये पादलिप्ताचार्य-सिद्धसेनदिवाकरप्रभृतयो अभूवन तैरपि वाचनैवोक्ता अन्येषां का वार्ता । यतः सिद्धान्तेइत्युक्तमस्ति सव्वनईणं जइहु वालुअा इत्यादि । एवंविधस्य कल्पस्य यदहं वाच- 10 नामनोरथं करोमि स बाहुभ्यां समुद्रतरणमभिलषामि । यथा कुब्ज उच्चफलं लातुमिच्छति तथाऽहं यदिच्छामि वाचनां, कर्तुं तत् संघस्य सांनिध्यं पुनः गुरूणां प्रासादः । यद्वर्षाकाले मयूरो नृत्यं करोति तज्जलधरगर्जितप्रमाणं। दृशद्रपश्चन्द्र कांतमणिर्यदमृतं सूते तच्चद्रस्य प्रमाणं । सुर्यसारथी रविः प्रारूणःपंगोपि यदाकाशमुल्लंघयति तत्सूर्यस्य प्रमाणं । पुत्तालिका नृत्यं करोति15 तद्रिंदजालिकस्य प्रमाणं । तथाऽहं मंदबुद्धिः मूर्खशिरोमणिः प्रमाणे सप्रमाणता नास्ति, लक्षणे संल्लक्षणता न, अलंकारस्याऽलंकरणं नहि, साहित्ये साहित्यं नास्ति, छंदसि सुछंदता न, एवंविधो पि वाचनाय साहसं करोमि तत् सद्गुरूणां प्रसादः । पुरातनैाख्या कृता । ममापि युक्तिः । कथं
20 जं देवो सायरो लहरिगज्जंतनीरपडिपुन्नो । ता किं गामतलाश्रो जलभरिओ लहरिगा देऊ ॥ १॥ जइ भरह भावछंदे नषइ नवरंग चंगमा तरुणी। ता किं गाम गहिल्ली तालिछंदेन नच्चेइ॥२॥ जइ दुद्धधवलखीरी तडफडइ विविहभंगेहि ।
डफडइ विविहभंगेहि । 25 ता कसकणसहिया रव्वडिया मा वडव्वडह ॥३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
