________________
सरिविरचितम् ] श्रीपार्श्वनाथस्तोत्रम् । सार्थः पार्यो न च न च बल क्वापि कस्याप्यपेक्ष्यं
भूयो भूयो गहनगहनो गाहनीयश्च पन्थाः । एकैकस्यापि च विचरतस्त्वत्प्रसादेन मार्गे
जीरापल्ल्याः परपरिभवो नैव भूतो न भावी ॥ ५ ॥ ये त्वद्ध्यानोपगतमतयो दूरदेशेऽपि तेषां ।
स्वस्थानस्थः स्थगयसि रुजः प्राणिनां प्राणतोऽपि ।
_अवचूरिः। हे नाथ ! जीरापल्ल्या मार्गे सार्थो न च प्रायः, च-अन्यत् जीरापाल्याः मार्गे क्वापि कस्यापि बलं न अपेक्ष्यम् । च-अन्यत् भूयो भूयः-पुनरपि पुनः जीरापल्ल्याः पन्था गाहनीयः । किं विशिष्टः पन्थाः ? बहनगहनः । च-अन्यत् हे नाथ ! त्वत्प्रसादेन एकैकस्यापि पुरुषस्य विवस्तः सतः परपरिभवो नैव भूतो न भावी ॥ ५ ॥
___ हे नाथ ! ये पुरुषाः दूरदेशेऽपि त्वद्ध्यानोपगतमतयो वर्तन्ते । तेषां प्राणिनां रुजः-रोगान् स्वस्थानस्थः सन् प्राणतोऽपि-बलात्कारेण
भाषार्थહે નાથ ! જીરાપલ્લીનઈ માગ સાર્થ–સંઘાત ન પ્રાર્થિવું-ન વાંછિવું, ચ-અન્યત્ જીરાપલીનઈ માગિ કિહિંઇ કેહિનૂ બલ ન વાંછિવું.ચ-અનઈ મૂયઃ ભૂય–વલી વલી રાપલ્લીનું માર્ગ વાહવું, ગહન વનિ કરી ગહન-દુઃખમાહ છઈ. ચ અનઈ હે નાથ ! તાહરઈ પ્રસાદિ એકા પુરૂષ હુઈ વિચરતાંજતાં હતા પર–અનેરાનું પરિભવ–પરાભવ ને હુઉ-ન હુ હસિઈ | ૫ |
હે નાથ ! પુરૂષ દૂરદેશિ–વેગલઈ હુતા તાહરા ધ્યાનનઈ વિષચિ ઉપગત મઈ મતિ-બુદ્ધિ એવવિધ વર્તાઈ, તેહ પ્રાણીના રૂજ-રોગ-સ્વ-આપણુઈ સ્થાનિ સ્થિત-હિઉછું તું પ્રાણુ-બલાત્કારિઈ સ્થગઈ–ફેડઈ. એ તાહરૂ પ્રભાવ–મહિમા
