________________
श्रीजैनस्तोत्रसन्दोहे [श्रीपूर्णकलशमिरिया मणाईसिला जाइमुत्ते
जिवं पीसि चक्खू अ अंजीय सुत्ते । भरी अंखि पुल्लं बहेडाण बीअं हरे सिंघवं संखनाही जितेअं ॥१०॥ तहा तुह्म नामस्स भेसजजोगे हरेई अ अन्नेवि अक्खीण रोगे । अओ अम्गए पासधनंतरीसो महं फोरिअंहोइ लोए विमीसो ॥११॥
वृत्तिः । तथा-विभीतकबीजानि सैन्धवं शङ्खनाभिश्च सममात्रा सूक्ष्मं चूर्ण कृत्वा नेत्राजने पुष्पकं याति । तथा शर्करासमुद्रफेनयुता सममात्रचूर्ण कृत्वा नेत्राजने पुष्पकं याति । तथा कदलीमूलं अश्वमूत्रेण धृष्ट्वा नेत्राजनेऽजनमात्रेण नीलीनाम रोगो याति । एतदोषधद्वयं सोपयोगित्वादनुक्कमप्युक्तम्
डुंगर ११ इत्यादि यथेयं गाथा सूर्यवायुही, तथैष, मन्त्रः-जिवं सुजवायं (गा° १२) इत्यादि ।
वार्तिकोऽर्थः । मिरीया मणासीलजाई. १० भिश, भासिस, मह, संथप, શંખનાભિ, અજામૂત્ર ગોલી ૧૪ દિન અંજને સર્વ નેત્રરોગ જાઈ સત્ય છે
મિચ ૧ મણસિલ ૨ જાઇરા ફૂલુ ગોળી ફૂલઉ જાઈ, સિંધવ, બહેડામજી, શંખનાભિ એ ૪ બરાબર મેલી છાલીમૂત્રસ્ય ગળી કરી. છહ સુકવીયઈ, અંજન કીજઈ; ફૂલઉ જાઈ શાકર, સમુફેણ સમમાત્રા ચૂર્ણ કી જઈ આંખ આંજીયઈ ફૂલઉ જાઈ. કણયરમૂળ ઘેડાના મૂત્રમ્હ ઘસી આંખ આંજીયઈ નીલબિંદ જાયઈ. એ ઔષથ બે અણકહ્યાં લિખ્યાં છઈ. ૧૦ |
तहा तुम्ह नामस्स भेसज्ज० मे मे वृत्त प्राय शु. ११
