Page Text
________________
तइवअवसरे चउत्थसिक्खावये विस्स सेण- नह सेण कहा
।
।
पत्थियस्त पुरो साणा जइ जुज्झति परोप्परं । भयं मग्गे धुवं तस्स वहं वा बंधणं पि वा ॥६७४। कप्परं हडुखं वा मुहे काऊण धावई । पुरओ पच्छओ वा वि पेक्खगस्स न सोहणं । ६७५ । उत्तमंगं सम्पएहिं मंडलो जइ खंडुहे । पत्थियस्स समोवत्थो लाहं साहइ सोहणं । ६ ७६ ॥ जया पहे पंसुपुरेण कीलइ साणो महापहे खेमं सुभिक्खमारोग्गं तत्थ देसे विणिदिसे | ६ ७७। नीससइ जया दीहं कयंत वयणो सुणो । वह वंधण मरणाई दुल्लहाणि लहे नरो ॥६७८ । गाममज्झे उ मज्झहे जया उड्ढ मुहा ठिया । रुयंति विक्कयं साणा तया अग्गि-भयं भवे । ६७९ । अकाले भयमावण्णा घोरा विहियमंडला। मंडला देस - नासं तु साहित्य न संसयं । ६८० | कण्णे धुणंति जइ साणा पत्थियमग्गओ ठिआ अत्थनासं वह बंधं संगिरंति न संसओ । ६ ८ १ | आसणे सयणे चेव जस्स पस्सवणं करे । घरे तस्स य भज्जाए जारं कहइ मंडलो ।६८२ । पत्थियं जइ मुहग्गेण नरं फुसइ मंडलो । वाम - दाहिण -पासत्थो न सो एइ पुणो घरं । ६८३ । पत्थियस्स समीवत्थो धुइ अंगाणि जइ सुणो । तस्स हत्यrयं चेव धणं चोरेहिं लुइ | ६६४। नउल-वराहा विरुया ससया य जंबुया चेव । जह साणो तह एए सुहासुहा होंति नायव्वा । ६८५ । साणस्स अंगवणणमसोहणं साहिऊण साउणिओ । चलिओ सघराभिमुहं नहसेणविसज्जिओ संतो | ६ ८६ । जेट्ठे अह कणिट्ठो ससिणेहं गहियदाहिण करम्मि । भणिओ न सउण सुहा एक्कहरे हवसु तं वच्छ ।६ ८७. Tatasari न देइ सो ताव तरूप घरिणीए । भणियं जइ पराणि तत्थ अम्हाण गच्छति ।६८८ । सोऊन तीय वयणं विलक्खवयणो समट्टिओ जेठो । नियगेहं संपतो इयरो वि ठिओ तहिं चेव ।६८९ । रणी तक्करेहिं नहसेणो तम्मि चेत्र दियहम्मि । वंदिग्गाहं गहिओ गहिओ घरसंतिओ अत्थो | ६ |९० वाहि उपया कणकोद्वाराइ चोरपुरिसेहिं । परिमियदिणेहि सव्वं परिमुसियं मुससीलेहिं ।६९१ | fi बहुणा भणिएणं भोयणमेत्तं पिनत्थि गेहम्मि | सीयंतो नहसेणो परघरकम्मेण जीवेइ । ६९२ । यमेवागम्म घरे सिणेह - लज्जाहि लंघिओ भणइ । जेट्ठो वच्छ घरे मह गम्मउ किं बहु वियारेण । ६९३ | संजायागमणचित्तेण तेण निज्झाइयं घरिणिवयणं । कोवारुणनयणाए पडिसिद्धो तीए सो वक्को | ६९४ | हसिऊण भणिओ विसण्ण- चित्तेण विस्ससेणेण । धम्मो वि हु चइयव्वो इमीय वयणेण मूढ तए । ६९५ । नियगेहे गंतूणं पेसिओ निव्वहणमेत्तदविणं से तं पि हु नहसेणेणं पडिसिद्धं घरणिवयणेणं । ६९६ । काऊ पोसह अट्टमी नवमीए पारणे पत्ते । पडिवालितो जइ जण समागमं अतिहि दाणट्टा । ६९७| घरिणी नहसेण भणिओ भुँजाहि वाउलो तंसि अणहुते को धम्मो को अतिही केरिसं दाणं ? । ३९८ । तेण वि तहेव भुत्तं जायावयणं अखंडयंतेण । साहुजण - संविभागो भग्गो जो गुरुपुरो गहिओ । ६९९ । वयभंगं सोऊणं नहसेणकयं सुदुक्खिओ जाव । जेठो चिट्ठइ ताव य समागओ केवली एगो ॥७००। राया नागरलोओ केवलिणो वंदणत्थमुच्चलिया । सद्दिज्जतो वि ठिओ नहसेणो विस्ससेणेण । ७०१ । गागी चेव गओ केवलिणं वदिऊण जणमज्झे । समुचिय देसनिसण्णो धम्मं सोउं समाढत्तो ॥७०२। तीयाणागय तह वट्टमाणसंसयसम्म छिज्जते । विणण विस्ससेणो अह एवं भणिउमादत्तो । ७०३। लोयालय दिवार ! सरण्णसरणत्थि दुत्थिय जणाण । मह भाया नहसेणो भयवं किं भारियायत्तो ? । ७०४ saणा सो भणिओ पुव्वभवो एत्थ कारणं भद्द । तं सुणसु कहिज्जतं निव्वेयकरं सकण्णाण । ७०५ | अत्थत्थ भरहखेत्ते लवणसमुद्दस्स मज्झयारम्मि । विज्जाहरनरकिण्णरगंधव्वावद्धवरकीलो । ७०६।
।
।
Jain Education International 2010_04
For Private & Personal Use Only
३०७
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002596 |
| Book Title | Manorama Kaha |
| Original Sutra Author | Vardhmansuri |
| Author | Rupendrakumar Pagariya |
| Publisher | L D Indology Ahmedabad |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 402 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & Literature |
| File Size | 11 MB |