________________
३५९
जयन्तीप्रकरणवृत्तिः । गाथा २४
उवसमलच्छि पत्तो काउस्सग्गेण संट्ठिओ तत्तो । महुमहुणो इव बलवं निम्महणो भवसमुद्दस्स ॥५१॥ लोओ वि तयं दटुं दुस्सहदुव्वयणलोहकन्देहिं । तस्सवणजुगं विन्धइ अणवरयं हिययगामीहिं ॥५२॥ तह जट्ठिमुट्ठिलिट्ठप्पहारसम्भारजज्जरियदेहो । सहइ उवसग्गवग्गं मेरुगिरिन्द व्व निक्कम्पो ॥५३॥ दिढसंघयणो सहणो बावीसपरीसहाण दुस्सहाण । तण्हाछुहाइयाणं सुहलेसो सोममुत्ती ॥५४॥ जं तस्स नाणदंसणचारित्तरयणाणि सुट्ट दिप्पन्ति । दुग्गोवसग्गवग्गे तेण खमारयणगब्भ त्ति ॥५५॥ एवं निच्चलज्झाणो कमसो उल्लसियवीरियायारो । आरूढखवगसेढी सम्पत्तो केवलं नाणं" ॥५६।। सच्चं दढप्पहारी मुणिसीहो जमिह कम्मसत्तूण । निम्मुलदलणदक्खो सिद्धिपुरीरज्जमणुपत्तो ॥५७॥ इय बलियत्तं जेसिं जीवाणं होइ कम्म निम्महणं । तं सेयं सिरिसंजमलच्छीसंगिक्करसियाण ॥५८॥
बलिकत्वे दृढपहारीकथानकम् ॥
15
20
अविसंवादिप्रश्नोत्तरदानसुधापानप्रमोदानिमिषनेत्रारविन्दा सरस्वतीव सहस्त्रानीकतनया जयन्ती श्रीवीरजिनेन्द्रं पुनरप्राक्षीत्
दक्खत्तं आलसियत्तमुत्तमं जिण जयंति ! आलस्सं । पाविट्ठदुटुचिट्ठे सिटुं सड्ढे लोए दक्खत्तं ॥२४॥
अस्या व्याख्या-जिन ! किं दक्षत्वं अकालक्षेपेण साध्यसाधकत्वमुत्तमं ? किं वा आलसिकत्वं ?, तदनु भगवान् संबोध्य प्राह-जयन्ति ! लोके पाविढे दुट्ठचेटे श्रेष्ठमालस्यम्, श्राद्धे लोके दक्षत्वं श्रेष्ठम् ।
ते ह्यालस्योपहताः प्रायेणऽल्पारम्भिणः प्राणीनां न निरन्तरमसातमुत्पादयन्ति, ये 25 पुनराचार्योपाध्यायस्थविरतपस्विग्लानवृषभसाधर्मिककुलगणसङ्घविनयवैयावृत्यादिकरण
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
