________________
गंता ते रूवजुया, मजा रूवूण गुरु पच्छा ॥ ८२ ॥ इय सुत्तत्तं अन्ने, वग्गियमिकसि चउत्थयमसंखं । होइ असंखासंखं, लहु रूवजुअं तु तं मज्ज ।८३॥ रूवूणमाइमं गुरू, तिवग्गिउं तत्थिमे दस क्खेवे । लोगोगासपएसा, धम्माधम्मेगजिअदेसा ।८४॥ ठिइबंधज्झवसाया, अणुभागा जोग डेथ पलिभागा । दुण्ह य समाण समया, पत्तेअनिगोअए खिवसु । पुणरवि तंमि तिवग्गिय, परित्तणंत लहु तस्स रासीणं। अब्भासे लहु जुत्ताणतं अभवजिअमाणं ॥८६॥ तबग्गे पुण जायइ, णंताणंत लहु तं च तिक्खुत्तो । वग्गसु तहवि न तं होइ एंतखेवे खिवसु छ इमे ॥८॥ सिद्धा निगोअजीवा, वणस्सइ काल पुग्गला थेव। सवमलोगनहं पुण, तिवग्गिउ केवलदुगंमि ॥८॥ खिने गंताणंत, हवेइ जिहं तु ववहरइमज्झं । इय सुहुमत्थविधारो, लिहियो देविंदसूरीहिं ॥८९॥
॥ इति षडशीतिकाख्यश्चतुर्थकर्मग्रन्थः ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
