________________
१५.
१३. आ तीर्थ भूमिए पक्षीओनी, छाया पण आवी पडे,
भवभ्रमण केरां दुर्गतिना, बंधनो तेनां टळे; महादुष्टने वळी कुष्टरोगी, सर्वसुख भाजन बने, .
ए गिरनारने वंदता, पापो बधां दूरे जतां... (२) १४. आ तीर्थपर जे भावथी, अल्प धर्म पण करे,
आ लोकथी परलोक वळी, ते परमलोकने जई वरे; ते तीर्थनी सेवा थकी, फेरा भवोभवना टळे, ए गिरनारने वंदता, पापो बधां दूरे जतां... (२) नेम आव्या जान जोडी, परणवा राजुल घरे, - पशुओतणा पोकार सुणी, ते नेमजी पाछा फरे; वैराग्यना रंगे रमेने, शिववधू मनने हरे,
ए गिरनारने वंदता, पापो बधां दूरे जतां... (२) १६. सहसावने वैभव त्यजी, दीक्षा ग्रहे राजुलप्रभु,
युद्ध आदरी चौपनदिने, कर्म करे ते लघु; आसो अमासे चित्रा काळे, कैवल्य पामे जगविभु,
ए गिरनारने वंदता, पापो बधां दूरे जता... (२) १७. सुरवृंद नाचे हर्ष साथे, भावथी त्रणगढ रची,
वरदत्त - यक्षिणीवळी, दशार्हने तसश्री मळी; तीर्थथापनाने करी, गौमेध यक्ष अंबा भळी, ए गिरनारने वंदता, पापो बधां दूरे जतां... (२) सागर प्रभुना काळमां, अतीत चोवीसी मही, ब्रह्मेन्द्रे निजभावि जाणी, नेमनी प्रतिमा भरी; गणधर प्रभुना ए थया, वरदत्त शिववधू धणी, ए गिरनारने वंदता, पापो बधां दूरे जतां... (२)
१८.
१४
