________________
अष्टादशसहस्रशीलाङ्गग्रन्थे प्रथमप्रकाशे द्वितीयपर्वणि सप्तमः सर्गः ।
११४
जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-घाणिंदी । तेइंदिय-आरंभं , सोयजुआ ते मुणी वंदे ॥२८॥ जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-घाणिंदी । तेइंदिय-आरंभं , अकिंचणा ते मुणी वंदे ॥२९।। जे नो करंति वचसा , निज्जिअ आहारसण्ण-घाणिंदी । तेइंदिय-आरंभं , बंभजुआ ते मुणी वंदे ॥३०॥ जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-रसणिंदी । तेइंदिय-आरंभ, ख
दे ॥३१॥ जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-रसणिंदी । तेइंदिय-आरंभं, समद्दवा ते मुणी वंदे ॥३२।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-रसणिंदी । तेइंदिय-आरंभं , स-अज्जवा ते मुणी वंदे ॥३३।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-रसणिंदी । तेइंदिय-आरंभं , स-मुत्तिणो ते मुणी वंदे ॥३४।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-रसणिंदी । तेइंदिय-आरंभं , तवजुत्ता ते मुणी वंदे ॥३५।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-रसणिंदी । तेइंदिय-आरंभ, ससंजमा ते मुणी वंदे ॥३६।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-रसणिंदी । तेइंदिय-आरंभं, सच्चजुआ ते मुणी वंदे ॥३७॥ जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-रसणिंदी । तेइंदिय-आरंभं, सोयजुआ ते मुणी वंदे ॥३८|| जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-रसणिंदी । तेइंदिय-आरंभं , अकिंचणा ते मुणी वंदे ॥३९।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-रसणिंदी । तेइंदिय-आरंभं , बंभजुआ ते मुणी वंदे ॥४०|| जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-फासिंदी । तेइंदिय-आरंभ, खंतिजुआ ते मणी वंदे ॥४१।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-फासिंदी । तेइंदिय-आरंभं , समद्दवा ते मुणी वंदे ॥४२।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-फासिंदी' । तेइंदिय-आरंभं , स-अज्जवा ते मुणी वंदे ॥४३।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-फासिंदी । तेइंदिय-आरंभं , स-मुत्तिणो ते मुणी वंदे ॥४४।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-फासिंदी । तेइंदिय-आरंभं , तवजुत्ता ते मुणी वंदे ॥४५।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-फासिंदी । तेइंदिय-आरंभं , ससंजमा ते मुणी वंदे ॥४६।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-फासिंदी । तेइंदिय-आरंभं , सच्चजुआ ते मुणी वंदे ॥४७।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-फासिंदी । तेइंदिय-आरंभं , सोयजुआ ते मुणी वंदे ॥४८।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-फासिंदी । तेइंदिय-आरंभ , अकिंचणा ते मुणी वंदे ॥४९।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ आहारसण्ण-फासिंदी । तेइंदिय-आरंभं , बंभजुआ ते मुणी वंदे ॥५०॥
प्रथमकरणद्वितीययोगेन-भयसंज्ञानिवारक-पञ्चेन्द्रियविजेतृ-त्रीन्द्रियारम्भपरिवर्जक
___ दशविधयतिधर्मपरिपालक-मुनिवन्दनस्वरूपदर्शकगाथा प्रारभ्यते । 'जे नो करंति वचसा, निज्जिअ भयसण्ण-सोइंदी । तेइंदिय-आरंभ, खंतिजुआ ते मुणी वंदे ॥५१॥ जे नो करंति वचसा, निज्जिअ भयसण्ण-सोइंदी । तेइंदिय-आरंभ, समद्दवा ते मुणी वंदे ॥५२।। जे नो करंति वचसा, निज्जिअ भयसण्ण-सोइंदी । तेइंदिय-आरंभं , स-अज्जवा ते मुणी वंदे ॥५३।।
૧. ભયસંજ્ઞા અને શ્રોત્રેન્દ્રિયને જીતનાર એ મુનિઓ તેઇંદ્રિયનો આરંભ વચનથી પણ કરતા નથી તે ક્ષમા વગેરે દશવિધ
યતિધર્મના પાળનાર મુનિઓને હું વંદન કરું છું. આ પ્રમાણે જ તેઇંદ્રિયની અપેક્ષાએ પાંચ ઇંદ્રિય તથા ભયસંશાના અનુસંધાનમાં ભાવાર્થ જાણવો.