________________
अ० ५—२]
दशवेकालिकसूत्रम्
एवं तु गुणप्पेही गुणाणं च विवज्जओ । तारिसी मरणन्ते वि नाराहेइ संवरं ॥ ४१ ॥ तवं कुवइ मेहावी, पणीयं वज्जए रसं । मज्ज - प्पमाय - विरओ तवस्ती अइउक्क्सो ॥ ४२ ॥ तस्स पह कल्लाणं अणेग साहु-पइयं । विउलं अत्य-संजुत्तं कित्तइस्सं, सुह मे ॥ ४३ ॥ एवं तु गुण-ध्पेही अगुणाणं च विवज्जओ । तारिसी मरणन्ते वि आराहेइ संवरं ॥ ४४ । आयरिए आराहेइ समणे यावि तारिसी । गिहत्था विणं पूयन्ति जेण जाणन्ति तारिसं ॥ ४५ ॥ तव तेणे वड- तेणे रूव- तेणे य जे नरे । आयार-भाव-तेणे य कुबई देव - किब्बिसं ॥ ४६ ॥ लङ्कण वि देवतं उववत्री देव - किब्बिसे । तत्थावि से न याणाइ 'किं मे किच्चा इमं फलं ?” ॥४७॥ तत्तो वि से चइताणं लब्भिही एल-मूंयगं । नरयं तिरिक्व - जोगि वा बोही जत्थ सु-दुल्लहा ॥४॥ एयं च दोसं ददृणं नायपुत्त्रेण भासियं ।
३३
अणु-मार्यपि मेहावी माया - मोसं विवज्जए ॥ ४९ ॥ सिक्खिऊण भिक्खेसण-सोहिं संजयाण बुद्धाण सगासे । तत्थ भिक्खु सुप्पणिहिइन्दिए तिब्व-लज्ज गुणवं विहरेज्जासि ॥ ५० ॥ त्रि बेमि ॥
१
B पास°. २ B लब्भइ. ३ H - मूकतां and Avach ( found - मूंगयं ?).
3
