________________
३३१
समतामहोदधिः महाकाव्यम्
गुरुभिः कथितं ध्येया,
जिनेशा एव नाऽपरे । अर्हन्नाम्नः समारब्धो,
नादः सङ्घन रंहसा ।।४१।
शृण्वद्भिः शुभनादं तं,
पवित्रसंयमैस्तदा । त्यक्तं समाधिमग्नस्तैः,
शरीरं पार्थिवं मुदा ।।४।।
जितवन्तस्तु ते मृत्यु
मखण्डेन समाधिना । कृत्वा सर्वांस्तथोद्विग्ना
नूर्ध्वलोके गतास्तदा ॥४३॥
समाधिमरणं नूनं,
मरणविजयो यतः । उक्तं शास्त्रे म्रियन्ते ये,
पण्डितमरणेन ते ।।४४॥
