________________
पयडियसमग्गसज्झायाणं भव्वयणहो णिरु उज्झायाणं साहूणं साहियमोक्खाणं सुविसुद्धझाणविहिदक्खाणं सम्मत्तणाणसुचरित्ताणं सतिसुद्धिए णवमि पवित्ताणं वसहाइसुगोत्तमणामाणं सगणीणं संजमधामाणं अवहारिवि केवलवंताणं थुइ विरइवि सीलमहंताणां
। घत्ता
॥
णरलोयहो मंडण कुणयविहंडण तिहि समयहि पयडियसमय 1. अवर वि तित्थंकर तिजयसुहंकर पणविवि अवरमुर्णिदणय ॥१॥ 5. B. सवित्ताणं - चारित्रयुक्तानां; 6. B. पयडियसमग्गसज्झायाणं - प्रकटितपश्चस्वाध्यायानां; B. भव्वयणहं - भव्यजनानां; उज्झायाणं - उपाध्यायानां; 7. B. दक्खाणं - दक्षाणां; 8. B. सतिसुद्धिए - सत्रिशुद्धया; 9. B. वसहाइसुगोत्तमणामाणं - वृषसेनादिगौतमस्वाम्यंतानि; B. सुगणीणं - गणधराणां; B. धामाणं - गृहाणां; I0. B. अवहारिवि - विस्मरणरणं कृत्वा; B. केवलवंताणं - केवलज्ञानयुक्तानां; II. B. तिहि समयहि पयडियसमय-प्रकटितातीतानागतवर्तमानस्वरूपं यैः ते - त्रिकालैः नमस्कृत्य; 12. B. °णय - °नतान् .
not contain वयसंजमभावियचित्ताणं 6. A. सिज्झायाण; B. भव्वयणहं 7. A. writes non-conjuncts e.g. दखाणं instead of दक्खाण. It rarely writes conjuncts even when necessary. 9. A. सगुणीणं; I0. B. अवहमिव corrected
अवराहवि but annotated as अवधारिवि. II. A. मंडणु; विहंडणु. BC. मंडण; विहंडण; तिहिं समयहिं. 12. A. भवरमुणिंदजय. B. पणवेवि.
MS. BC. have the tendency to write अनुस्वार in cases like तिहिं समयहिं; while A. almost always does not write अनुवार; we have followed mainly A, and hence in the text we have no ar in such cases.
MS. C. has the tendency to write a for a perhaps the influence of Hindi because the ms, is modern; while MSS. A and B. write a instead of a always.
These tendencies are not mentioned in the reading-notes.