________________
श्रीमहावीर स्तोत्र
३७
सहाण नो भीए, भेरवाण खमाखमे। पंचहा समिए गुत्ते, बंभयारी अकिंचणे ॥४|| निमम्मे निरहंकारे, अकोहे माणवज्जिए । अमाए लोमनिम्मुको, पसंते छिन्नबंधणे ||| पुक्खर व अलेवे य, संखो इव निरंजणे । जीवे वा अप्पडिग्घाए, गयणं व निरासए ॥६|| वाए वा अपडिबद्धे, कुम्मो वा गुत्तइंदिए । विप्पमुक्को विहंगुव्व, खग्गिसिंगव्व एगगे ||७|| भारंडे वाऽपमत्ते य, वसहे वा जायथामए । कुंजरो इव सोंडीरे, सीहो वा दुद्धरिस्सए |८|| सागरो इव गंभीरे, चन्दो व सोमलेसए । सूरो वा दित्ततेउल्ले, हेमं वा जायरूवए ||९|| सव्वंसहे धरित्ति व्व, सायरिंदु व्व सच्छहे। सुठ्ठ हुयहुआस व्व, जलमाणे य तेयसा ॥१०॥ वासी - चंदणकप्पे य, समाणे लेढुकंचणे । समे पूयावमाणेसु समे मुक्खे भवे तहा ||११|| नाणेणं दंसणेणं च, चरित्तेणमणुत्तरे। आलएणं विहारेणं, मद्दवेणऽज्जवेण य ||१२|| लाघवेणं च खंतीए, गुत्ती मुत्ती अणुत्तरे । संजमेण तवेणं च, संवरेणमणुत्तरे ॥१३|| अणेगगुणगणाइण्णे, धम्मसुक्काण झायए । घाइक्खएण संजाए अणंतवरकेवली ||१४|| वीयराए य निग्गंथे, सव्वन्नू सव्वदंसणे। देविंद-दाणविदेहि, निव्वत्तिय-महामहे ॥१५॥ सव्वमासाणुगाए य, मासाए सव्वसंसए । जुगव सव्वजीवाणं, छिदिउं भिंतगोयरे ||१६|| हिए सुहे य निस्सेसकारए सव्वपाणिणं । महन्वयाणि पंचे व पणवित्ता समावणे
