________________
१९२
श्राद्धविधिकौमुदीसक्षेपः जइ मे हुज्ज पमाओ, इमस्स देहस्स इमाइ रयणीए ।
आहारमुवहिदेहं, सव्वं तिविहेण वोसिरिअं॥ चत्तारि मंलमिच्चाइभावणं भाविअ, नमुक्कारं सुमरंतो रओहरणाइणा सरीरगं संथारगमुवरि पमज्जिअ, वामपासेण बाहुवहाणेण सुअइ । जइ सरीरचिंताए अट्ठो तो संथारयं अन्नेण संघट्टाविअ, आवस्समिअं करिअ, पुव्वपेहिअथंडिले काइअं वोसिरिअ, इरिअं पडिक्कमिअ, गमणागमण-मालोइअ, जहन्नेण वि तिन्निगाहाओ सज्झाइअ, नमुक्कारं सुमरंतो तहेव सुअइ । पच्छिमजामे पडिबुद्धो इरिअं पडिक्कमिअ, कुसुमिणदु-सुमिणकाउस्सग्गं चिइवंदणं च काउं, आयरिआई वंदिअ, सज्झायं करेइ । जाव पडिक्कमणवेला, तओ पुव्वं व पडिक्कमणाइ जाव मंडलीए सज्झायं करिअ, जइ पोसहं पारिउकामो तो खमासमणेणं इच्छाकारेण संदिसह मुहपत्तिअं पडिलेहेमि । गुरू भणड़, पडिलेह । तो पुतिं पेहिअ, खमासमणेण भंणइ । इच्छाकारेण संदिसह भगवन् पोसह पारउं ? गुरू भणइ, पुणोवि कायव्वं । बीएण भणइ, पोसहं पारिअं । गुरू भणइ, आयारो न मुत्तव्यो । तओ उद्घट्ठिओ नमुक्कार भणिअ, जाणुट्ठिओ भूमिट्ठिअसिरो भणइ ।
सागरचंदो कामो, चंदवडिसो सुदंसणो धन्नो। जेसिं पोसहपडिमा, अखण्डिआ जीविअंते वि ॥ धन्ना सलाहणिज्जा, सुलसाआणंदकामदेवा य ।
जेसिं पसंसइ भयवं, दढव्वयत्तं महावीरो ॥ पोसह विधिई लिइउं, विधई पारिउं, विधि करतां जइ कांइ अविधि खंडन विराधन मनि वचनि काई करी तस्स मिच्छामि दुक्कडं । एवं सामाइयंपि । नवरं
सामाइअवयजुत्तो, जाव मणे होइ नियमसंजुत्तो। छिंदइ असुहं कम्मं, सामाइय जत्तिआ वारा ॥ छउमत्थो मूढमणो, कित्तिअमित्तं च संभ जीवो। जं च न सुमरामि अहं, मिच्छामिदुक्कडं तस्स ॥ सामाइअपोसहसंठिअस्स जीवस्स जाइ जो कालो।
सो सफलो बोधव्वो, सेसो संसारफलहेऊ ॥ तओ सामाइक विधिं लिउं इच्चाइ भणइ । एवं दिवसपोसहपि । नवरं, जाव दिवसं पज्जुवासामित्ति भन्नइ । देवसिआइ पडिक्कमणे कए पारेउं कप्पइ ।
