________________
ส
अज्ञचततालोओ
[ पटमं
११३
सुहाकंसी सव्वो पययह तयत्थं तिहुअने किलेसाणुक्केरा भवर अणुहोन्तो तहवि सो ।
तपवं संसारं मुजिअ विसमं दुक्खमइअं महप्पा निस्संगीहविथ निअ-अप्पम्मि रमए ॥
११४
पुष्णाणंदोऽयमप्पा परमबलमओ सुद्धचेयन्नरूवो सव्वुभा सिप्पयासो तहवि पविसिउं कम्मुणा हा! जडेणं । नीओऽच्चतं मिलाणि अह विमलदसं नेउमेअं जइत्था पुन्वृत्तं एत्थ भूयो सुमरह सुदढं कम्मधारी स मोहो ॥ ११५
काउं सत्यं हिअयकमलं चतबज्झम्पसंगं
सम्मारामे समुवविसहऽत्तस्स उद्धारणत्थे । आलोइत्था अइ ! सुमहणो! ऽणाइबद्धस्स सम्मं होजा सप्पावरिमवदयो मुक्खरायो वि को णु? ॥
११६
इच्चेवं गिमेहिणो वि समणे सन्भावणालंबणा अज्झष्पं विरयति चास्वरिआ सस्साहणाराहणा । पपणेव पण ते वि भवओ मेल्लिजिरे भीसणा
इच्चेवं परिभाविओ पदमओऽज्झयोवएसो मणा ॥