Vasudevhindi Part 1

SR No.: 001888
Original Sutra Author: Sanghdas Gani
Author: Chaturvijay, Punyavijay
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1930
Total Pages: 210
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Story, & Literature
File Size: 18 MB

Page 158

अत्तकहा ] तइओ गंधवदत्तालंभो।
१४९ सीमानदीतीरेण, पत्ता मो अयपहं, वीसंता कयाहारा पुरंगमवयणेण अच्छीणि बंधिऊण छगलमारूढा वज्जकोडीसंठियं पव्वयं उभओपासछिण्णकडयं अइक्ता। सीयमारुयाऽऽहयसरीरा संठिया छगलगा, मुक्काणि अच्छीणि, वीसंता समे भूमिभाए, कयाहारा य भणिया पुरंगमेण-मारेह छगले, चम्मभत्थे सरुहिरे ठवेह, अयमंसं पइत्ता भक्खेह, बद्धकडिच्छुरिया भत्थगेसु पविसह. तओ रयणदीवाओ भारुडा नाम सउणा महासरीरा इहाऽऽग-5 च्छंति चरिउं. ते इहं वग्घ-ऽच्छभल्लहयाणं सत्ताणं मंसाई खायंति, महंतमंसपेसी निलयं नयंति. ते वो सरुहिरे भत्थगपविढे 'मंसपेसि' त्ति करिय उक्खिविय इस्संति रयणदीवं. निक्खित्तमेत्तेहि य भत्थया फालेयव्वा छुरियाहिं. तओ रयणसंगहो कायव्वो. एस रयणदीवगमणस्स उवातो त्ति. रयणसंगहं च काऊण वेयड्डपायसमीवे सुवण्णभूमिमागम्मत्ति. ततो जाणवत्तेण पुव्वदेसे आगम्मइ त्ति । ततो सत्थिया तस्स वयणेण छगले 10 मारेउं पवत्ता । मया भगिओ रुद्ददत्तो-नाऽहं एरिसं वाणिजं जाणामि. जइ जाणंतो न एतो. तं ममं छगलं मा विवाडेह. एएण अहं कंताराओ नित्थारिओ, तो एयस्स उवयारो जुत्तो । रुद्ददत्तो भगति-किं तुम्हे एगागी करिस्सह ? । मया भणिओ-विहीए देहपरिचायं करिस्सं । ततोसो ममं मरणभीरू सत्थियसहिओ तं छगलं मारेउकामो। अहमेगागी न समत्थो निवारेउं । सो पुण छगलो ममं निवारणुजयं दीहाए दिट्ठीए निझाएइ एगग्गचित्तो। 15
ततो मया भणिओ-हे छगल! असत्तो हं तुहं रक्खिउं. सुण पुण-जइ ते वेयणा, अत्थि तुमे पुवकओ नूणं मरणभीरूणं सत्ताणं वहो. ततो सयंकडकम्माणुभवणं, ण ते पओसो निमित्तभूए कायवो. भयवंतो अरहंता वीयराग-दोस-मोहा अहिंसा सच्चं अदिराणदाणविरती बंभचरियं निम्ममत्तं च संसारवोच्छेदं भासंति. तं सवं सावजं जोगं वोसिर सरीरमाहारं च, 'नमो अरहंताणं' ति य वयणं चित्ते निवेसेहिं, ततो ते सोग्गती 20 भविस्सति । एवं च भणंतस्स य मे छगलो अंसुपुण्णमुहो पणओ ठिओ। मया वि से उच्चारियाणि वयाणि, पञ्चक्खायं भत्तं, अरहंतनमोकारो य सिद्ध-साहुसहिओ उदीरिओ। ततो सो संविग्गो चित्तलिहिओ विव निप्पकंपो विवाडिओ तेहिं । कया भत्था, रुद्ददत्तेणं पायवैडिएण पवेसिओ भत्थं, सत्थिगा वि पविट्ठा णियगे । ततो कीय वि वेलाए उवतिया सउणा, ते सदेण तकिया, तेहिं आमिसलोलेहिं उक्खित्ता भत्थगा, अहं पुण 25 दोहिं भारंडेहिं गहिओ । कहं पुण जाणामि?, आगासे हल्लाविजमाणो कंदुगो विव उवायो पाएहिं निजामि, दूरं च णीओ । भंडमाणाणं तिवामरिससंपलग्गाणं पडिओ वयणाओ महदहे । पडतेण य मए भिण्णो भत्थओ छुरियाए, पवंतो उत्तिण्णो जलाओ । ततो गगणं निज्झामि, पस्सामि य सथिए गच्छमाणे विहंगभत्थजाणेहिं । मदीयं च भत्थं सउणा गहाय गया । चिंतियं च मया-अहो! कयंतो मं बाहति, अहवा पुरादुच्चरिएण 30 मे इमा अवत्था । ततो मे चिंता जाया-न मे खमं पुरिसगारस्स, अहं मरिउ आरुहामि १णेस्सं शां० ॥ २ °ज्झायत्ति शां० ।। ३°वडणेण शां० विना ॥