Vasudevhindi Part 1

SR No.: 001888
Original Sutra Author: Sanghdas Gani
Author: Chaturvijay, Punyavijay
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1930
Total Pages: 210
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Story, & Literature
File Size: 18 MB

Page 115

१०६
वसुदेव हंडी
[ संब-सुभाणूर्ण अधवा एस जाणइ जं कायवं । सुभाणू भएण ण वञ्चइ, णिवेइयं कण्हस्स, दिण्णे विसजिओ | दुहंता पूइया संबेण, पियपुच्छगाण य दीणाणाहाण य दत्तं वित्तं ।
I
वि दिवसे गते पुणो भाणू भणइ - संब! होउ पणीयं, जस्स उक्कडा गंधा सो जिणइ दोन्नि कोडीउ । संबो भणइ – अलं तुमे सह पणिएण. तुमं जिओ देवस्स कहे सि । 5 सो भणइइ- अंबाए कहियं देवस्स, न मया । ततो 'एवं होउत्ति कया सक्खी । संबेण चिंतियं - गंधजुत्तीसु भाणू न जिणिज्जा, देवसंतएहिं गंधेहिं सो विलिंपिज्जा करेमि घाणपडिलोमदवसंजोगं ति । ततो णेण पलंडु-लसुण-वेकड - हिंगूणि छगलमुत्तेण सह रुइयाणि सरावसंपुडेण आणीयाणि । सुभाणू य पुत्रपविट्ठो सभं सुरहि विलेवणो । पसंसिओ गंधविणकुलेहिं । संबो य सभादुवारे विलित्तो घाणपडिकूलेणं लसुणादिजोएण । तेण य 10 गंधेण परभाहतो सभागओ कुमारलोओ संवरियनक्कदुवारो समंतओ विपलाओ-संबसामि ! अइउक्कडा गंधा, पसीय, विसज्जिज्जंतु, कुणह पसायं । तेण भणिया-भणह निबयणं । ते भांति - जियं तुमे । भाणू भणइ - दुरहिंगंधा एयस्स । संबेण भणियं उक्कडस् पणियं, न य विसेसो सुभा-सुभेसु कओ । पासणिएहिं संबपक्खो उक्खित्तो । जिओ भाणू रुद्धो । देवीए रडंतीए वासुदेवस्स कहियं । तेण पेसिएण मुक्को, दिपणे विस15 जिओ । संबेण परियणस्स दिष्णो विभत्तो अत्थो, दिण्णं दुर्द्दताण य ।
1
I
I
पुणो के वि दिसु गएसु भाणू संबं भणइ - होउ पणियं चउसु कोडीसु, जस् जुती अइसति विभूसणाणि सो जिणइ । संबेण भणिओ - अलं तुमे समं पणिएण, देवसि उवद्वायंतओ जिओ वि । निबंधे कए पडिवन्नो संबो । निरूविया सक्खी । गतो य संबो पज्जुण्णसमी, कहिओ य णेण पणियालावो । तेण भणिओ - होउ कुमार ! जिओ 20 तुमे सुभाणू. जइ तुमं जिंप्पि हिसि इयाणि तो दिजिहिति से जहा भणियं । संबो भइदेव ! भाणुकेण जियस्स किं मे जीविएण ?, कुणह पसायं जहा मे जओ होइ । पज्जुपडवन्नं - एवं कीरहिति, अच्छह जहासुहं ति । गतो य पज्जुन्नो सिवाए महादेवीए पायमूलं, कहियं च से संब- सुभाणुपणियं, विण्णविया य णेण -- अज्जिए ! देह जाइतगाणि आभरणाणि, जाणि अम्ह चुल्लपिउणो सामिणोऽरिट्ठनेमिस्स देवेहिं दत्ताणि । 25 तीए भणिओ - पुत्त पज्जुण्ण न तव किंचि अदेयं, ताणि भूसणाणि चुल्लपिउणो ते ण खत्तिए पिणज्झंति, तेण जाइयगाणि णेहि, इहरहा दत्ताणि णाम तव त्ति । पणओ घेत्तूण गतो, संवस्स य णेण दत्ताणि, तेहिं विभूसियदेहो गतो सभं । पुत्रपविट्ठो य सुभाणू महग्घाभरणमंडिओ पसंसिओ पासणिएहिं - धुवं तुमं इदाणिं जिणिसि ति । संबकुमारो य नक्खत्तमालाविराइयवच्छत्थलो सोभिओ विज्जुलयालंकिओ इव बलाहगो, तस्स य 30 भूसणजुईय सूरप्पभाए इव खज्जोयजुती पडिया सुभाणू ( णु) भूसणच्छाया । 'जियं संवेणं' ति विक्कोसियं पासणिएहिं । सुयं च सच्चभामाए, विष्णविओ कण्हो रोवंतीए - संबो
१ अम्माए शां० ॥ २ जिणिहि° शां० ॥ ३ णेहिं शां० विना ॥