Agam 24 Chhed 01 Nishith Sutra Part 01 Sthanakvasi

SR No.: 001828
Original Sutra Author: N/A
Author: Amarmuni, Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Amar Publications
Publication Year: 2005
Total Pages: 312
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Ethics, F000, F010, & agam_nishith
File Size: 17 MB

Page 158

सभाष्य- चूर्णिके निशीथसूत्रे
[ भाचारद्वारम्
परोक्खे" एतं संभावयति । वितिगिच्छा णाभ मतिविप्लुतिः । जहा थाणुरयं पुरिसोऽयमिति । सिज्भेज्जत्तिजहाऽऽभिलसितफलपावणं सिद्धी । णगारेण संदेहं जणयति । मे इति श्रात्मनिर्देशः । श्रयमिति ममाभिप्रेतः । अर्थः अर्ध्यते इत्यर्थः । एस पयत्यो भगियो । उदाहरणसहिम्रो समुदायत्थो भण्णति । सा वितिमिच्छा दुविहादेसे सव्वे य । तत्थ देसे - "ब्रह्म मोय-सेय-मल- जल्ल-पंकदिद्धगत्ता ग्रच्छामो, ग्रब्भंगुव्वट्टणादि न किंचि वि करेमो, ण णज्जति किं फलं भविस्सति ण वा" एमाति देसे । सव्वे - " बंभचरणकेमुप्पाडण जल्लधरण-भूमिसयण-परिसहोवसग्ग-विसहणाणि य एवमाईणि बणि करेमो, न नज्जइ - किमेते सि फलं होज्ज वा ण वा" एवं वितिगिच्छति । जे आदिजुगपुरिसा ते सघयण धिति बलजुत्ता जहाभिहितं मोक्खमग्गं आचरंता जहाभिलसियमत्यं साति, अम्हे पुण संघयणादिविहूणा फलं वि लहिज्जामो ण वा ण णज्जति । ग्रहवा सव्वं साहूणं लठ्ठे दिट्ठ जति णवरं जीवाकुलो लोगो ण दिदो हुंनो तो सुन्दरं होतं, देसवितिमिच्छा एसा । सव्ववितिमिच्छा जइ सव्वष्णूहि तिकालदरिसीहि सव्वं सुकरं दिट्ठ होतं तो णं अम्हारिसा कापुरिसा सुहं करेंता एवं सुन्दरं होतं ।
१६
णिवितिगिच्छि - विचिगिच्छिणो पसाह्णत्थं उदाहरणं भण्णति
एगो सावगो "गंदीसरवरदीवं" गतो । दिव्वो य से गंधो जाओ दिव्वसंघसेणं । अण्णेण मित्तसावएण पुच्छितो कहणं ? विजाए दाणं । साहणं मसाणे । तिपायं सिari हेट्ठा इंगाला, खायरो य सूलो, असयं वारे परिजवित्ता पादो छिनए एवं वितिए ततिए छित्ते प्रगासेण वच्चति । तेण सा विज्जा गहिता । कालचउ सिरत्ति साहेति मसाणे । सव्वं उवचारं काउं प्रभवसति । चोरो य णगरारक्खेण परम्भसमाणी' तत्येव प्रतिगतो । ते वेढिऊण ठिता, पभाए घेपिहिति । सो य चोरो भमंतो तं विज्जासाहगं पेच्छति । तेण पुच्छितो अति विज्जं साहमिति । केण दिण्णा, सावगेण । चोरेण भणियं इमं दव्वं गिण्हाहि विज्जं देहि । सो सड्डो वितिगिच्छति सिज्झिज्जा ण वत्ति । तेण दिण्णा । चोरेण चितियं समणोवासश्रो कीडियाए वि पावं णेच्छति, सच्चमेयं । सो साहेउमारब्धो, सिद्धा । इयरो सड्ढो गहितो । तेणागासगएणं लोगो भिसितो | ताहे सो राड्डो मुक्को । सड्डा जाया । एवं णिव्वितिगिच्छेण होंतियव्वं ||२४||
--
हवा - विदु कुच्छत्ति व भण्णति, सा पुण आहारमोयमसिणाई |
तीतु वि देसे गुरुगा, मूलं पुण सव्वहिं होति ॥ २५ ॥
-
विदु साहू, कुच्छति गरहति निदतीत्यर्थः । व इति बितिय विकप्पद रिसणे भण्णइति भगियं होति । सा इति सा विदुगुच्छा । पुण सद्दो विसेसणत्थे दट्ठव्यो । पुव्वाभिहितवितिच्छितो इमं विदुच्छं विसेसयति । सा पुण विदुगुच्छा इमेसु संभवति । प्राहारे त्ति वल्लिकरेषु ग्राहारेति, अहवा मंडली विहाणेण भुजमाणा पाणा इव सव्वे एक्कलाला प्रसुइणो एते । मोए त्ति काइयं वोसिरिउं ददं ण गेति समाही वा वोसिरिउं तारिसेसु चेव लंबणेसु भायणाषि छिवंति । मसिणाणे त्ति प्रण्हाणा य एते पस्सेय उल्लिय-मलज्भरंतगत्ता सयाकालमेव चिट्ठति । श्रादि सद्दातो सोवीरग तेण च शिल्लेवणं मोयपडिमा पडिवत्ती य एते घेप्पंति ।
१ घिरा हुआ ।