________________
228
THE SACRED BOOKS OF THE JAINAS.
Karma) will be divided into an infinite part (and so on till the last spatial unit is reached and then the result of the last division will be the fine matter knowable by that particular visual knowledge). कप्पसुराणं सगसगोहीखेत्तं विविस्ससोवचयं । मोहीदव्वपमाणं संठाविय धुवहरेण हरे ॥ ४३३ ॥ कल्पसुराणां स्वकस्वकावधिक्षेत्रं विविस्रसोपचयम् । अवधिद्रव्यप्रमाणं संस्थाप्य ध्रुवहरेण हरेत् ॥ ४३३ ॥ सगसगखत्तपदेससलायपमाणं समप्पदे जाव । तत्थतणचरिमखंडं तत्थतणोहिस्स दव्वं तु॥४३४॥ स्वकस्वकक्षेत्रप्रदेशशलाकाप्रमाणं समाप्यते यावत् । तत्रतनचरमखण्डं तत्रतनावधेर्द्रव्यं तु ॥ ४३४ ॥
433-34. Having taken down the spatial units of the extent (of the visual knowledge) of each of the heavenly beings in turn and the number of Karmic molecules of visual-knowledge-obscuring Karma without their natural attendant atoms (Visrasopachaya), (the molecules) should be divided by the common ratio (Dhruvahára) as many times as the number of the spatial units of each group in turn are exhausted. The last part in each is the subject matter of the visual knowledge corresponding to each of them.
सोहम्मीसाणाणमसंखेज्जाओ हु वस्सकोडीओ। उपरिमकप्पचउक्के पल्लासंखेज्जभागो दु॥४३५॥ सौधर्मशानानामसंख्येया हि वर्षकोव्यः। उपरिमकल्पचतुष्के पल्यासंख्यातभागस्तु ॥ ४३५ ॥ तत्तो लांतवकप्पप्पहूदी सव्वत्थसिद्धिपेरंतं। किंचूणपल्लमेत्तं कालपमाणं जहाजोग्गम् ॥ ४३६ ॥ ततो लान्तवकल्पप्रभृति सर्वार्थसिद्धिपर्यन्तम् । किञ्चिदूनपल्यमानं कालप्रमाणं यथायोग्यम् ॥ ४३६ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
