________________
८२
सिरिचंदप्पहजिणचरियं
ता देवयाए एवं, विचिंतमाणस्स तस्स हत्थम्मि । दुपेच्छं रविबिंबं व चक्करयणं समुवणीयं ॥ २११९ ।। गहिएण तेण एसो, पहाविओ बाहुबलिवहट्ठाए । दिट्ठो य तेण भरहो, गहिएणं चक्करयणेणं ।। २१२० ।। तो चिंतिउं पयट्टो, सगव्वमेसो इमं समं चेव । चुरेमि चक्करयणेण अहव जुत्तं न मे एयं ।। २१२१ ।। जओतुच्छस्स रज्जोसोक्खस्स कारणे नियपइन्नमइगरुयं । जो भंजइ सो जसजीविएण मुक्को कहं जियइ ॥ २१२२ ।। ता मयमारणमहयं करेमि कहमेत्थ जेण सप्पुरिसा । दीणम्मि मुक्कलज्जे, भग्गपइन्ने न पहरंति ॥ २१२३ ॥ मह भाउएहिं सोहणमणुट्ठियं जे जिणस्स पामूले । पढम चिय पव्वइया, चइउं सावज्जरज्जाइं ।। २१२४ ।। ता अहमवि ताणं चिय, मग्गं अंगीकरेमि अइगरुयं । तुच्छरइसोक्खकज्जे, न उणो जं कुणइ गुरुभाया ॥ २१२५ ॥ जम्हा सो च्चिय गरुओ सो च्चिय धीरो पयावसंपन्नो । जस्समणो निरवज्जम्मि संजमे उज्जमं कुणइ ।। २१२६ ॥ इय चिंतिऊण भाउस्स सम्मुहं भणइ एवमविसंकं । धिद्धी तुह पुरिसत्तं, उत्तममग्गप्पहीणस्स ।। २१२७ ॥ उत्तमजुज्झं पडिवज्जिऊण न हु तम्मि जस्स निव्वाहो । किं तस्स होज्ज सुचरियमहम्मजुज्झं पयट्टस्स ।। २१२८ ॥ ता पज्जत्तं भोगेहिं मज्झ गिण्हाहि रज्जमेयं तं । सिरिउसभनाहचरियं, अहं तु मग्गं अणुसरिस्सं ।। २१२९ ।। इय भणिऊणं मोत्तण दंडयं पंचमुट्ठियं लोयं । लोयाण जणियचोज्जं. काउं तत्थेव निक्खंतो ।। २१३० ॥ भरहेण तस्स पुत्तो, सोमजसो तयणु ठाविओ रज्जे । बाहुबली वि हु एवं, चिंतइ पडिवज्जिउं दिक्खं ॥ २१३१ ।। तायसमीवे मह लहुयभाउणो जायअइसइयनाणा । ते कहमहमणइसओ पेच्छिस्सं गरुययारूढो ।। २१३२ ।। चिट्ठामि ता इहेव य, उप्पज्जइ जाव केवलं नाणं । इय चिंतिऊण पडिमं तत्थेव ठिओ महासत्तो ।। २१३३ ॥ माणमहागिरिसिहरग्गसंठिओ जिणवरेण दिट्ठो वि । पडिबोहिओ न एसो, अप्पत्थावो त्ति कलिऊण ।। २१३४ ।। एवं उवेक्खिओ सो, जिणेण संवच्छरं ठिओ तत्थ । काउस्सग्गेणं खाणुओ व्व वल्लीहिं उच्छइओ ।। २१३५ ।। वम्मियविणिग्गएहिं, भुयंगमेहिं च वेढियहि जुओ । तह वि न चलियसत्तो, काउस्सग्गाओ संचलिओ ।। २१३६ ।। भयवं बंभिं तह सुंदरिं च पट्ठवइ वच्छरे पुन्ने ! । तप्पडिबोहनिमित्तं, सिक्खविउं किं पि भणियव्वं ॥ २१३७ ॥ पट्ठवियाओ न पुट्विं, जेण न दिट्ठा इमस्स पडिवत्ती । सम्मं तव्वयणम्मी, दव्वाईणं अभावाओ ॥ २१३८ ।। दव्वं खेत्तं कालं भवं च भावं च जं समासज्ज । कम्मोदयमाईया, हवंति भणियं च सत्थे वि ॥ २१३९ ।। उदयक्खयक्खओवसमोवसमा जं च कम्मुणो भणिया। दव्वं खेत्तं कालं भवं च भावं च संपप्प ॥ २१४० ।। तो बंभि-सुंदरीहिं, मग्गंतीहिं तहिं अरन्नम्मि । दिट्ठो महल्लकुव्वो वल्लितणुच्छाइयतणू सो ॥ २१४१ ॥ अभिवंदिऊण भणिओ भाउय ! नो हत्थिखंधचडियाण । केवलनाणं जायइ, ता अवयर हत्थिखंधाओ ॥ २१४२ ।। इय भणिऊण गयाओ, ताओ सो वि य विचिंतई किमहं । चिट्ठामि हत्थिखंधे, इमाओ जं बिंति मं एवं ।। २१४३ ।। किंच इमाओ तायस्स वयणमभिगिज्झ मं भणंति इमं । न य अन्नहा भणिज्जा ताओ ता होज्जं किं एयं ॥ २१४४ ।। इय चिंतितेण तओ, माणो हत्थि त्ति हुं मए नायं । अन्नस्स संभवो उण, कत्तो मइ एरिसावत्थे ।। २१४५ ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org