________________
सिरिवम्म कुमारचरियं
उज्जाणकाणणाइसु वसंतसमओ य वट्टए तइया । अन्नदिणे अवरण्हे राया धारागिरिम्मि गओ ।।७३३१।। कीलानदीए मझे पवेसए तं तुरंगमं तत्तो । सो न विसइ नइतीरा पच्छाहुत्तं नियत्ते ।।७३३२ ।। इय दो तिन्नि वि वारे कयम्मि राया कुमारसिरिवम्मं । पच्छा एंतं हक्कारिऊण आपुच्छए एवं ।।७३३३।। की कुमार ! न तुरओ पविसइ कीलानईए मज्झम्मि । कुमरो जंपइ देवस्स एस दंसइ नियं विषयं ॥ ७३३४ ।। राया पपई कहं कहइ कुमारो पलंबमेयस्स । पुच्छं तं तिम्मिज्जइ जइ पविसइ एस नदिमज्झे ।।७३३५ ।। तं तीमियं चलंतं तीमइ देवस्स देहवत्थाई । ताइं विणस्संति तओ पुच्छं पगतीए पुण पयलं ।।७३३६।। ता देव! संजमिज्जउ इमस्स पुच्छं जहा इमो झत्ति । पविसइ नईए मज्झे निवेण तह कारियम्मि तओ ।। ७३३७॥ पविसेउं उत्तिन्नो तुरओ कीलानतीए परतीरे । रायाइजणो तत्तो सव्वो विहु विहियं पत्तो ॥ ७३३८ || भइ निवो कुमर ! म एवं विन्नायमांसि नियचित्ते । जं किर इमो तुरंगो थवं पि न गिन्हए सिक्खं ।। ७३३९ ।। तुज्झ परं कि पि इमं कुसलत्तं तुरयवाहणकलाए । कुमर ! अउब्वं जमियरनराण न मणे वि विप्फुरइ ।। ७३४० ।। विन्नवइ निवं कुमरो देवाणाराहणाए फलमेयं । अम्हारिसाण अण्णह किमेरिसी जायए सत्ती ।। ७३४१ ।। उत्तमजाती एसों देव! तुरंगो परं कुसंगेण । जाओ दुट्टसहावो न उणो नियजाइदोसेण ।।७३४२ ।। जातीए दुट्ठसीला जे तुरया ताण मज्झयारम्मि । बालत्तणाओ आरम्भ एस मुक्केरए चिन्नो ।।७३४३ ।। कहवि हु तत्तो नवभायणेसु जो लग्गए य सक्कारो । सो बंभेण वि सक्को कहं चि नो अन्नहा काउं ।। ७३४४।। तादेवपयावेणं संजाओ एस दोसपरिमुक्को । अम्हारिसस्स न गुणो इह को वि वियंभइ मणं पि ।।७३४५ ।। अह वासवदत्तनिवो सिरिवम्मं भणइ किं पि पत्थेहि । पत्थेइ अत्तणो तो विसज्जणाबीडयं एसो ||७३४६ || या वितयभिपायं नाऊणमकामओ वि सकलत्तं । संवाहिऊण सम्माणिऊण तं लहु विसज्जेइ || ७३४७ || सो व अखंडेहिं पयाणएहिं दंतउरनयरमणुपत्तो । रन्ना महाबलेणं पवेसिओ गुरुविभूतीए || ७३४८ || उत्तारिओ मणुन्ने पासाए गोरवेण गरुएण । मज्जणभोयणमाई कराविओ सपरिवारो वि ।।७३४९ ।। जोइसिंएणं कहिए तस्सेव दिणस्स संझसमयम्मि । पाणिग्ग्रहणं कारइ तेण समं निययधूयाए पियदसणानामाए धूयाकरमोयणम्मि नरनाहो । सिरिवम्मस्स पयच्छइ करितुरयरहाइयं पवरं ७३५१ ।। तम्मि खणम्मि कुमारो सुदंसणो सह महाबलनिवेण । लज्जं भंजावेउं कराविओ दंसणं तेण ।।७३५२ ।। उहि दिहिं तत्तो पाणिग्गहणू सवाम्म वत्तम्मि । अट्ठहिं दिणेहिं कारइ तम्मि पुरे जिणवरगिहेसु ।।७३५३ ।। सव्वेसु वि हवणाती रहजत्ताई य गुरुविभूईए । जह गुलखेडम्मि पुरे तहेव अह निव्वुओ होउं ।।७३५४।। रन्ना महाबलेणं निच्चं गुरुगोरवेण दीसंतो । तत्थेव गमइ दियहे कइवि तओ अन्नदियहम्मि ।।७३५५।। देसंतराओ को विहु वाणिज्जयरो समागओ तत्थ । विक्कयहेउ बहुविहमणिरयणाई गहेऊण ।।७३५६ ।। मणिभंडायारनिउत्तरायपंचउलपेसियनरेण । सो हक्कारेऊणं नीओ पंचउलपासम्म ।।७३५७ ।। तेण वि हक्कारेउ मणिरयणवियारजाणए वणिए । मुल्लं कारावेउं बहुमणिरयणाई गहियाई ।।७३५८।। वइरफलहाई काई वि कयमुल्लाई तहेव गहियाई । वरवत्थवेढियं एक्कमेव वइरं तओ तेण ।।७३५९ ।। छोडेऊणं वणिजारएण तेसि परिक्खगनराण । पुरओ पयंसियं तेहिं करयले गिहिऊण कमा ।।७३६० ।। सव्वेहिं वि उव्वत्तेऊणं बहुसो निरिक्खियं सुइरं । धारातलकोणविसुद्धलक्खणं उज्जलं विउलं ।।७३६१।। कागपय-बिंदुरेहा तासाइविवज्जियं तओ नाउं । तं पंचउलस्स करे सविम्हयं अप्पियं तेहि ।।७३६२ ।।
|| ७३५०।।
।।
२२८
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org.