________________
७६
धावकाचार-संग्रह
वषभ सेना निज भव सुणी रे, उपज्यों मन वैराग । स्वजन सहं खिमावीयो रे, छोड्यो मोह घर-राग, साहेलड़ी० ॥९७ आर्यिका थयो ते निर्मली रे, करे ते जप तप ध्यान । मरण समाघे साधोयो रे, स्वर्ग हुओ गीर्वाण, साहेलड़ी० ॥९८
दोहा आहार दान पुण्य वर्णव्यो, श्रीषेण पाम्यो सौख्य । शान्तिनाथ श्रीजिन हुआ, पाम्या अविचल मोक्ष ॥१ नागश्री नारी निर्मली. दीयो योग्य औषध दान ।
वृषभसेना कन्या ऊपजी, औषध रिद्धि निधान ॥२ जस महिमा गुण पामीने, सुख भोगवी संसार । जप तप संजम आचरी, पहुंची स्वर्ग-दुआर ॥३ इम जाणो तम्हो भविजनों, पात्रे देउ औषध दान । निरोग पणुं पामीइ, पामीइ अविचल थान ॥४ दातार ऋद्धि सफल कही, जे दें दान सुपात्र । चन्द्रकान्त मणि चन्द्रयोगे, अवर पाथर आदि ॥५ सुंब थकी कूकर भलो, जे बहु मिलि खाइ ग्रास । सुंब सानि उडी ऋद्धि, महि मुकी जाइ निरास ।।६ कृपण धन मूकी मरे, साथ लेई दातार । दाता ते कृपण सही, मूके नहीं निज सार ॥७
___ अथ ढाल जसोधरनी औषध दान कथा वर्णवी, हवे कह कथा सार । ज्ञान दान तणी निर्मला, कुंडेश तणी गुणधार ॥१ भरतक्षेत्र एह जाणीए, आर्य खंड विशाल । कूर्म नामें ग्राम इक कही, वसे गोविन्द गोपाल ॥२ एक वार वन मांहे गयो, चारे बहु गोधन्न । तरु तणां कोटर मांहे, लाधा पुस्तक मन्य ॥३ ते पुस्तक तिणे लेई दीयो, पद्मनन्दी मुनीश । पुस्तक वांची निर्मलो, दीयो धर्मोपदेश ॥४ भट्टारक आदेश हु मिली लीयो पुस्तक दान । संध सहु समक्ष पणे, पूजे श्रुत शुभ ज्ञान ।।५ पुस्तक पूजी विनय धरी, थाप्यो कोटर मांहि । वली वली पूजे ते गोविन्द, पुस्तक गुण चाहि ॥६ काल क्रमें मरण पामीउ, करी दोष निदान । तिण नगरें वसे ग्राम कूट, तस हुओ ते सन्तान ॥७ कुंडेश नाम ते पुत्र तणुं मोटो थयो ते कुमार । पद्मनन्दी मुनि देखीया, वन गयो एक वार ॥८
जाति स्मरण ज्ञान ऊपज्यो, जाण्यो पूर्व भव विचार ।
पद्मनन्दी गरु भेटीया, पहिला जन्म-संस्कार ॥९ तब कुंडेश तणे मनें उपज्यों वैराग । संयम लीयो निर्मलो करी संग परित्याग ॥१० जप तप संजम आचरे, करे ते आतम काज । मरण समाधि साधीयो, पाम्यो ते देवराज्य : ११ गोविन्द पहिले भव दीयो, दोयो पुस्तक दान । तेह फल तस ऊपनों, जाति स्मरण सुज्ञान ॥१२
__इणि परि जे भावजन देइ. दीये पुस्तक दान ।
लिखि लिखायी, उपदेश देइ, ते लहे केवल ज्ञान ।।१३ ज्ञान दान कथा कही ए, अवर कहूँ सुविचार । वसतिका दान कथा सुणों. संक्षेपै सावधान ॥१४ मालव देश माहे वसे, घट नामें सुग्राम । देविल नामें कुंभकार, नावी धमिल नाम ॥१५ मित्राचार हुओ विहु, कीयो मनसुं विचार । मठ एक कारावीयो, पंथो जन साधार ॥१६ एक दिन तेणें देवलि, आव्या मुनि भवतार । ता मठमांहि ते राखीया, साहाय्य करे तिणि वार ॥१७
_ पछे धमिल नावी तिणे, आण्यो संन्यासी एक दुष्ट । विह मिलि झगड़ो करी, नोकाल्या मुनि ज्येष्ठ ।।१८
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org