________________
પણ કેટલાક વધારા-ઉમેરા થયા છે. જીવદયા-પાંજરાપોળની પ્રવૃત્તિ પણ પાંગરવા માંડી છે. સ્થાનિક તથા દેશાવર રહેતી વસ્તી બધી રીતે સુખી-આબાદ થઈ રહી છે.
આ પુસ્તિકા માત્ર જૈન ઇતિહાસ અને વર્તમાનને નજર સમક્ષ રાખીને લખવામાં આવી છે. બાકી ઇતિહાસ, પુરાતત્ત્વ, શિલ્પ-સ્થાપત્ય વગેરે દષ્ટિએ તો વલભીપુરમાં અનેક શિવાલયો વગેરે મંદિરો, પુરાવશેષો, તામ્રપત્રો વગેરે વિપુલ પ્રમાણમાં ઉપલબ્ધ છે જ. તે સર્વેનો અભ્યાસ વખતોવખત થયો-થતો રહે છે જ. પ્રાકૃત ભાષા-સાહિત્યના સુપ્રસિદ્ધ વિદ્વાન પંડિત શ્રીબેચરદાસ જીવરાજ દોશી, તથા તેમના જગવિખ્યાત ભાષાવિજ્ઞાની પુત્ર ડૉ. પ્રબોધ પંડિત એ વલભીપુરના જ ગૌરવવંતા સપૂતો છે, જેમનાથી વલભીપુરનો વર્તમાન વધુ ઉન્નત બન્યો છે. પં. બેચરદાસ દોશીના માસિયાઈ ભાઈએ દીક્ષા લીધી હતી, જેઓ શાસનસમ્રાટના અત્યંત ભક્તિવૈયાવચ્ચ પરાયણ શિષ્ય પં. શ્રીસિદ્ધિવિજયજી મહારાજ (સિદ્ધિ દાદા)ના નામે પંકાયા હતા, અને તેઓ પણ વલભીપુરના જ પનોતા પુત્ર હતા.
આ પુસ્તિકા લખવામાં, જૈન સાહિત્યનો સંક્ષિપ્ત ઇતિહાસ (લેખક : મોહનલાલ દલીચંદ દેસાઈ), “જૈન પરંપરાનો ઇતિહાસ' (લે. ત્રિપુટી મહારાજ) તથા શાસનસમ્રા વગેરે ગ્રંથોનો આધાર લેવામાં આવેલ છે.
ભૌગોલિક દૂરતાને કારણે, આ પુસ્તિકા માટે અપેક્ષિત ચિત્રો કે છબીઓ પ્રાપ્ત કરવાનું અશક્ય છે. અન્યથા તેવી સામગ્રીને કારણે આ પુસ્તિકા વધુ સમૃદ્ધ બનાવી શકાઈ હોત.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org