________________
२०६
पज्जालग्गं
-[761 : ९०.१९०. समुदणिंदापजा (समुद्रनिन्दापद्धतिः) *761) साहीणामयरयणो अमरमरोरं च भुवणमकरंतो।
उल्लसिरीहि न लजसि लहरीहि तरंगिणीणाह ॥१॥ 762) रयणायर ति नामं वहंत ता उवहि किं न सुसिओ सि।
मज्झे न जाणवत्ती अत्थत्थी जं गया पारे॥२॥ 763) उघहि लहरीहि गव्विर गजंतो किं न दीह सुसिओ सि ।
जीसे गिम्हपिवासा वलंति वि परम्मुहा पहिया ॥३॥ 764) सायर लज्जाई कहं न मुओ चिंताइ कह न पीसनो।
पइ हुंते बोहत्थियहि कओ जलसंगहो अन्नो ॥४॥
कृतोऽसि । नूनं निश्चयेन । यस्यार्थित्वेन कृष्णेन हस्तः प्रसारितः, हे “समुद्र, अमुं शंखं मह्यं वितरेति।। ७६० ।।
761) [ स्वाधीनामृतरत्नोऽमरमदरिद्रं च भुवनमकुर्वन् । उल्लसनशीलाभिर्न लज्जसे लहरीभिस्तरङ्गिणीनाथ ।। ] हे तरङ्गिणीनाथ, उल्लसनशीला भिर्लहरीभिरूमिभिरुपलक्षितो न लज्जसे । किं कुर्वन् । अमरं देवसमूहं ( ? ) भुवनम् अदरिदं चाकुर्वन् । किंविशिष्टः । स्वाधीनामृतरत्नः। यः कश्चिद् विभवप्राचुर्य निर्जितधनदः परम् अददानः किमपि, स एवमुच्यते ॥ ७६१ ॥
762) [ रत्नाकर इति नाम वहस्तद् उदधे किं न शुष्कोऽसि । मध्ये न यानवर्तिनोऽर्थार्थिनो यद्गताः पारे ।। ] रत्नाकर इति नाम वहन् तत उदधे किं न शुष्कोऽसि । मध्ये न यानवर्तिनो अार्थिनो यद्गताः पारे ।। ७६२ ॥
763) [ उदधे लहरीभिर्गोंद्वहनशील गर्जन् किं न दीर्घ शुष्कोऽसि । यस्माद् ग्रीष्मपिपासा वलन्तेऽपि पराङ्मुखाः पथिकाः । ] उदधे -लहरीभिर्गोंद्वहनशील, गर्जन् किं न शुष्कोऽसि । कथम् । दीर्घम् -अत्यर्थम् । यस्माद् ग्रीष्म पिपासायाः पराङ्मुखाः पथिका व्याघुटन्ते ॥७६३॥
764) [सागर लज्जया कथं न मृतश्चिन्तया कथं न विषण्णः । त्वयि सति प्रवहणस्थितैः कृतो जलसंग्रहोऽन्यः ।। ] हे सागर लज्जया कथं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
