________________
७३३
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥
तो तक्खणेण सव्वो परिग्गहो निग्गओ जिणहराओ । मलयमेहस्स भवणं पत्तो विदाणमुहसोहो ।।८०३५।। पढमागयाए सव्वो उवविट्ठो भुयणसुंदरिसमीवे । उम्मुकदीहसासो अभणंतो कहइ मणखेयं ॥८०३६।। तो तं तहासरूवं द→णं भुयणसुंदरी भणइ । 'किं कारणेण सव्वे तुब्भे उव्वहह संतावं ?' ॥८०३७।। तो परियणेण भणिया हरिविकुमवयणगोवणपरेण । पइं सामिणीए ‘अम्हं दूरं. जाहिति संतावा ॥८०३८।। न य किं पि भुयणसुंदरि ! तुह तायपसायसुत्थियाणम्ह । होही मणमि दुक्खं तदुब्भवो जेण संतावो' ।।८०३९॥ चेट्टाविरुद्धवयणं संथुइरूवं च ताण सा सोउं । सासंकमणा उढइ पच्चइयसहीहिं परियरिया ।।८०४०।। गंतूण वासभवणं अंतोसंकंतसंकुसल्लं व । परमत्थमजाणंती पुच्छइ सुसिणिद्धसहिवग्गं ।।८०४१।। 'मा पडउ इमा दुहसायरंमि' इय भाविऊण सव्वाहिं । अलिउत्तरदाणेणं ताहिं समासासिया कुमरी ।।८०४२।। तो सा कूडुत्तरसवणसमहिउप्पन्नमन्नुपब्भारा । परमत्थजाणणत्थं चिंतइ नाणाविहोवाए ॥८०४३।। चइऊण वासभवणं अन्नत्तो जाइ पुच्छए अन्नं । पुणमन्नमुदासीणं अपरिचियं तयणु पुच्छेइ ॥८०४४।। तो अमुणियवुत्तंतो एगो साहेइ तीए जक्खसुरो । हरिविकुमेण जं जह भणियं चिरकुमरवुत्तंतं ।।८०४५।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
