________________
અણાભોગેણં - અનાભોગ, પચ્ચખ્ખાણ ભૂલી, ભૂલથી મોમાં નાખે
(ભૂલ ખ્યાલમાં આવતાં, તુર્ત મોંમાંથી બહાર કાઢી
નાખવું) સહસાગાર - અચાનક અણચિંત્યું મોંમાં પડી જાય (છાશ વલોવતાં
મોમાં કણ પડી જાય.) મહત્તરાગાર - પચ્ચર થી થતી નિર્જરાની અપેક્ષાએ મોટી નિર્જરાનું
સંઘ, ચૈત્ય, કે ગ્લાન મુનિ આદિનું – કાર્ય આવી
પડેથી વહેલું પારે. સવ્વસમાહિ૦ - તીવ્ર ફૂલ આદિ અત્યંત પીડાથી દુર્ગાનને લઈને દુર્ગતિમાં
જવાનું ન થાય તે સારૂ દુર્બાન અટકાવવા ઔષધાદિ લેવા માટે સમય થયા પહેલાં પચ્ચ. પારે. કે તેવા
પીડાતા સાધુ કાજે જવા વૈદ્ય વહેલું પચ્ચર પારે. પચ્છનકાલ – મેધ, ધૂલ, પર્વત, આદિથી સૂર્ય ઢંકાયો, અનુમાનથી
ભૂલથી પહોર આદિ દિવસ, દહાડો ચઢયો માની
પચ્ચર પારે. દિસામોહ - ભૂલથી પૂર્વને પશ્ચિમ જાણી વહેલા પચ્ચર પારે. સાગારિયા - મુનિની અપેક્ષાએ કોઈ ગૃહસ્થ, અને શ્રાવકની અપેક્ષાએ
નજર લાગે તેવો ગૃહસ્થ, આવી ચઢતાં એકાશનાદિમાં અધવચ ઉઠી બીજે બેસવું પડે.
Jain Education International
For Privaten Oersonal Use Only
www.jainelibrary.org
