________________
૧૪૮
સાધક-સાથી
વૈરાગ્ય ઊપજ્યો અને પોતાના આત્માને કહેવા લાગ્યા : “સામાન્ય ધનવૈભવ અને માનમરતબામાં ફસાઈને હું આ પરાધીન જીવન ગાળું . ઉત્તમ મનુષ્યભવ પામ્યા છતાં મારું જીવન પશુસમાન જ છે. હું કેવો મૂર્ખ કે હજુ સુધી મેં મારા સાચા અને શાશ્વત જીવનની પ્રાપ્તિ માટે કાંઈ પણ વિચાર કર્યો નથી. જો આમ ને આમ મૃત્યુ આવશે તો મારી શી ગતિ થશે ? હવે તો શેષ જીવન ભગવદ્ભક્તિ અને આત્મચિંતનમાં જ ગાળીશ.”
આવી સુવિચારણામાં દૃઢ થતાં તેઓએ તે જ દિવસે રાજીનામું આપી દીધું અને સત્સંગ-ભક્તિની આરાધનામાં લાગી જઈ આગળ ઉપર એક મહાન કવિ, પંડિત અને ભક્તરાજની પદવી પ્રાપ્ત કરી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
