________________
શ્રીવર્મ
: ૧૪૫
અને કરાવી. ત્યારબાદ માતા સરસ્વતીની સ્તવના કરાવી. આ પછી તેમણે બન્ને બાળકોને માતૃકાપાઠ કરાવ્યો.
માતૃકાપાઠ એટલે વર્ણ-આમ્નાય. આમાં ચૌદ સ્વરો અને તેત્રીસ વ્યંજનો તેમજ બારાક્ષરીનો સમાવેશ મુખ્યતાએ થાય.
ઉપાધ્યાયે શુદ્ધ ઉચ્ચારે અને તાર સ્વરે એકવાર માતૃકા બોલાવી. બીજી વાર બોલાવી, ત્રીજી વાર પણ બોલાવી; અને જ્યાં ચોથી વાર બોલાવવાનું આદર્યું, ત્યાં જ રાજાએ તેમને રોક્યા, ને કહ્યું : ભલામી! તમે કુમારને પૂછો તો ખરા કે આમાંથી તને કાંઈ આવડ્યું કે નહિ? કાંઈ યાદ રહ્યું છે કે કેમ? બાકી આમ બોલાવ બોલાવ કેટલીવાર કરશો?
ઉપાધ્યાયે કાન પકડ્યા. તેણે લાગતું જ કુમાર શ્રીવર્ગને પૂછયું કે બોલ ભાઈ, તને કાંઈ યાદ રહ્યું? કક્કો આવડી ગયો?
કુમારે કહ્યું : ગુરુજી! મને તો પહેલીવાર બોલાવ્યું ત્યારે જ યાદ રહી ગયું છે. કહો તો બોલી બતાવું.
ઉપાધ્યાય : બોલી બતાવ.
કુમારે સમગ્ર વણસ્નાય ઉચ્ચારશુદ્ધિ અને ક્રમ બન્ને જાળવીને યથાતથ બોલી બતાવી.
ઉપાધ્યાય સ્તબ્ધ.
તેમને થયું : મારા દીકરાનેય પૂછું. પૂછ્યું : બેટા, તને આવડી ગયું?
મતિવર્ધન કહે : પિતાજી! ત્રણ વાર તમે બોલાવી, ને ચોથી વાર કુમારે સંભળાવી, એમ ચાર વારમાં મને પણ યાદ થઈ ગઈ
તે પણ ગુરુજીની આજ્ઞાથી માતૃકાપાઠ બોલી ગયો.
હવે વાત આવી લખવાની. અક્ષરો બોલતાં તો આવડ્યા પણ તે લખતાં પણ આવડવા જોઈએ. ગુરુએ પાટી લીધી, તે બધા વર્ણો(કક્કો) તેમાં લખ્યા; બન્નેને દેખાડ્યા.
કુમારનો ક્ષયોપશમ તીવ્ર હતો, તેણે પાટીમાં લખેલા અક્ષરોનું 1 બરાબર અવલોકન કરી લીધું, ને પછી પોતાની પાટીમાં તે સઘળા |
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
WWW.jainelibrary.org
