________________
* આપણા ઘરના લોકો પણ આપણને દુ:ખ આપતા હોય તો તે આપણા નસીબના ખેલ છે : એમ સમજીને આપણે તેમના પર ગુસ્સો નથી કરવો, તેમને એક શબ્દ નથી કહેવો. દુ:ખ પાપથી આવે છે, આ દુઃખ મારા પાપે આવ્યું છે. પાપ મેં જાતે કર્યું છે તો તેનું ફળ પણ મારે ભોગવી લેવું છે, હવે આઘાપાછા નથી થવું. હવે ફરી એવું પાપ કરવું ન પડે એ રીતે જીવન જીવવા તૈયાર થવું છે..” આવા વિચાર કરે તો સંસારમાં કર્મબંધથી બચાય અને આ રીતે દુઃખ ભોગવવા તૈયાર થયેલા વહેલી તકે સાધુપણું લેવા માટે પણ તત્પર બન્યા વિના ન રહે.
* આ સંસારના સ્વરૂપનો જે વાસ્તવિક રીતે વિચાર કરે તેને
આ સંસારથી ખસવાનું મન થયા વિના ન રહે. આ દુનિયામાં આપણને જે જે અનુકૂળતા આપનારા છે તે બધા જ આપણી ઉપર લાગણી ધરાવે છે માટે આપે છે એવું નથી. એ તો પોતાના કર્મને આધીન થઈને પ્રવૃત્તિ કરનારા છે. પુણ્યનો ઉદય અને તેવા પ્રકારના કર્મનો યોગ છે ત્યાં સુધી આ બધા સંબંધો છે. કર્મના અનુબંધ પૂરા થયા પછી કાં તો એ લોકો જતા રહેશે, કાં તો આપણે જવું પડશે અથવા તો બંન્ને સાથે હોવા છતાં સંબંધ તૂટી જશે. આવા અનિત્ય સંબંધો ખાતર આપણે આપણી જિંદગી વેડફી નથી નાંખવી અને જે સંબંધ કાયમ માટે રહેવાનો છે એવા ધર્મના સંબંધ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
